sorry, kijk me niet zo
ik neem je niet mee
je blijft achter
Je mag niet
geen licht besluit
liefst bleef ik hier bij
samen in een doos
Half weg
afstaan, afstand, afstandelijk
de koude in, ik laat
je de stoeprand
Waar een ander je vindt
en dan mag je
misschien mee.
eerst komt er nog een boel
en dan dwarrelt er
een stoflaag op
Er wordt zorgvuldig
een hogere stapel
voor gebouwd
En een gevaarlijk
wankele waar
vergeten vellen
papier uit steken
en maanden zal ik
me afvragen wat
erop staat, tot
nieuwsgierigheid
Alles om, en
ook de hoge stapel, en
plots zie ik je weer
Verbaasd
in mijn handen, gekoesterd
verwonderd dat je hier nog
bent
Waar was je nou
al die tijd ???
Stapels
en stapels
en torens,
de dozen
Elk klein
stom ding
dat je net nog
inpakte
Blijkt direct
erna ineens
keihard
nodig
Alsof je het
specifiek net
daarom had
gekozen.
Op bezoek
maar niet lang
Rondkijken en
weten, nee
hier blijf ik
waarschijnlijk
ook al niet
Eventjes dan
lang genoeg om
te weten waarom
ik nu weer niet
pas
Heel, heel
misschien
ietsje meer
Misschien
twee koekjes
lang.
nog
Heel Even
bij de volgende golf
ja, dan
dan komt het eten
zilt en zoet en
watersmekk en
tanden diep
Vol daan wrijven
de buik over
misschien
de volgende golf
of dan beslist
die
Erna.
Zij klieft mij
de tijd door
en snijdt me
vingers in
Ik zie jou wel
staan, buiten
met je messen
gesleept
De maan in je
rug, schaduw
vooruit. Je kwetst
je onwaanbaar
Zij scherpt toch
veel verder dan
jouw blik geworpen
en geveld
Dus tol maar,
die slijp, en laat
je zinnen wanen
Waar wij blijven,
bleef ongewis
gekloofd
bijtwee geveegd.
Gisteren
moet hier ergens
liggen, maar waar
Glimlach
die ik niet herken,
niet wederzijds
Tussen de ogen
is het droog
Ik ruik
naar zeep
dus is het woensdag.
Jouw schild
over mijn ogen, je hebt
diepzwarte schuilplaats
waar de wereld niet
Je knippert
en even is het weg
Maar dan kruip ik
terug in het veilig,
de plek waar nu
thuis, waar nu
Je knippert weer
en weer even weg
Als een warme
dikke deken rond
mijn koude ziel hul
ik me in die
Hou eens op met knipperen,
trut.
Een appel is geen peer
enkel omdat hij
ook aan een boom hangt
Iemand is niet crimineel
enkel omdat hij
hoger beroep zoekt
Een overheid is er niet
automatisch voor een volk
omdat dat volk ervoor gestemd heeft
Een persoon die opkomt
voor een ander
hoeft daarom niet meteen ‘deaud’
Een mens dat graag een
traditie koestert
is niet meteen daarom racist
Niet achter elke glimlach
schuit vanzelf
een levensgevaarlijk medemens
Niet iedereen die boos wordt
om vernield eigendom
is een geldwolf
En wist je ?
Als je wijst naar een ander
kijk goed naar je hand
er wijzen drie vingers terug
Ja, zenden, dat kunt u wel
het staat buiten kijf
en waarvan akte.
Maar mens,
waar en wanneer bent u
verleerd te ontvangen ?
Onze ringen
zijn geteld
voor ze ons
verdikten
Onze takken
zijn gevallen
voor ze weer
teruggroeiden
Onze bladeren
zijn verstomd
en verdord
omlaaggedwarreld
Onze stam
blijft eenzaam
geworteld in de
koude grond
Achter.
Rene van Densen