Het lieve duister

Verhaal door René van DensenDuister vang de dag aan
Duister sluit hij af
Daartussen heerst het licht

Het terrein is te rein, er
smoezelt moeten in wat mag
en oor delende blikken

Maar hoe duister ook
de lichtdag is
Erachter schijnt het duister

Het oordeelt niet, het
omhelst je stil
Ik kluister het duister.

Komende donderdag in Charlatan !

Don Vitalski's Legendarische Dinsdagclub
Mijn naam staat op het affiche dus het is waar. Temidden van al die andere weergaloze mensen, paaldansers, burlesque, muziek, humor, sterfscènes, danspasjes, en meer. Het is om tien uur gedaan dus wie nog moet werken op vrijdag, komaan, je bent nog op tijd thuis. Zelf krijg ik een minuutje of vijf net als iedereen, dat is de enige manier om al die mensen aan bod te laten komen. Maar ik ga mijn best doen iets van die vijf minuten te maken dus kom gewoon allemaal massaal kijken. Als publiek heb ik ook al een paar edities bezocht en het was elke keer de moeite, topamusement. 19u, Charlatan Gent (op de Vlasmarkt – ach, wie weet dat niét ?).

I am done writing poetry.

Verhaal door René van DensenI am done
writing how I feel
so when you feel it
you won’t feel alone

I am done with
the misery
of feeling devistatingly
alone so you can have
pretty words

I am done suffering
can I now be happy
at a beach
reading a poetry book
about someone else suffering

I am done
You fucking do it
you also have
the words.

Poëzie in de Assels


Op Halfweg 2 te Gent, net achter het Halfwegpark, ligt een kleine woongemeenschap genaamd De Assels. Die doen tijdens de Gentse Feesten een paar keer gewoon iets zelf, daar. Want het is daar gezelliger en kleiner en fijner dan in het centrum momenteel. En dus doen ze vanavond ook iets met poëzie. Met mij erbij, en Sven De Swerts en Loeke Vanhoutteghem. Die laatste twee zijn supergoed dus het is toch de moeite. En ik ben voor het eerst weer eens live in de legerjas te zien. ’t Begint ergens rond 19u.

U mag mij wegluisteren

René heeft al zijn verhalen en gedichten in audiovorm opgenomen
Van al dat binnenzitten gaat een mens zich bezighouden. En dus ben ik al maandenlang mijn gedichten en verhalen in aan het spreken en in audiovorm online aan het zetten. Waarom ? De korte uitleg is natuurlijk: zodat u er ook naar kunt luisteren. Maar het is eigenlijk een beetje uit schuldgevoel.

Een vriend van mij, Pieter Jooss, kon door een zeer zeldzame erfelijke ziekte steeds minder zien. In feite bestond zijn zicht uit een groot zwart gat met een beetje zicht rondom en was hij dus praktisch stekeblind geworden. Een groot probleem voor een fotograaf als hij, ook al bleef hij als een visuele Beethoven de ene na de andere prachtige foto maken. Hij kocht ook enkele van mijn boekjes, maar merkte fijntjes op dat hij ze wel niet meer kon lezen. Ik verzekerde dat dat geen probleem was en dat ik een audioboek voor hem zou opnemen. En ik kwam een heel eind, iets van tweederde of zo. Maar ken je dat, dat het leven wat prioriteiten tussendoor gooit en dat je denkt, ach, ik heb nog tijd genoeg, dat maak ik nog wel af ? Ja, dat dus. En toen stierf Pieter enkele jaren geleden doodleuk. Ik was zelfs inmiddels de oorspronkelijke opnames alweer kwijtgeraakt bij een computercrash en voelde me erg schuldig over mijn niet nagekomen belofte. Stom. Gelukkig weet ik dat Pieter het meeste uit het leven bleef halen tot het eind toe.

Dus dit is eigenlijk een beetje voor Pieter maar ook weer niet. Want hij heeft er niet veel meer aan natuurlijk. Maar wie weet zijn er anderen die slecht van zicht zijn, of gewoon mensen die mijn stem eens willen horen in deze eenzame lockdown-dagen. Dat kan dus nu. Gemengd met allerlei video-opnames die ik al eerder over de afgelopen jaren online smeet. Kijk- en luisterpret alom, dus. Wel zal ik de komende dagen vermoedelijk niet meer dan piepjes en kraakjes uit kunnen kramen na meer dan zevenhonderd opnames online geslingerd te hebben, maar dat doet er niet toe. Ben ik ook eens een keer stil. Enfin, ik wens iedereen veel luisterplezier en ga op zoek naar de honing.

Luisterpoëzie & Droefhiaat

Ik was er al maanden achter de schermen mee bezig, maar vrijwel al mijn gedichten op deze site zijn nu te beluisteren of te bekijken. Een deel was tijdens de lockdown-periode (leve het coronavirus) al als dagelijkse poëzievideo vertolkt, en natuurlijk had ik ook al de nodige conceptvideo’s gemaakt over de jaren heen, maar vrijwel alle andere gedichten zijn nu ook in audiovorm te beluisteren. Dus voor blinden en slechtzienden: u kunt er nu mijn stem bij horen, uiteraard sta ik niet in voor een plezierige beleving.

Sprekende van: Droef gaat even op hiaat. Na de afgelopen show van woensdag donderdag die ik faliekant verpest heb, is het even mooi geweest. We willen gewoon weer door in café Het Volkshuis en zolang dat niet kan, nemen we pauze. Dus verwacht nog wat meer updates aan deze website, want ik heb mijn handen weer vrij!