Over René

Rene van Densen op KutBinnenlanders.nlRené van Densen op ISSUU.comRene van Densen op facebookRené van Densen op Nurks MagazineRené van Densen op TwitterE-mail René van DensenRené van Densen op Probeersel.comRené van Densen op Instagram

Kort

René van Densen (1978) is schrijver, blogger, dichter. Hij woont in Gent, was nog eens ooit van Tilburg. Hij is de auteur van twaalf bundels:

  • Tilburg: De Anus van Nederland (Uitgeverij Tillywood, 2007) – met verhalen, anekdotes, gedichten en columns uit zijn twee jaar nachtburgemeesterschap, plus kroegtekeningen van alle Tilburgse cafés. Wie zoekt, die vindt wellicht de laatste exemplaren die in omloop zijn nog.
  • Cultuurkiller: een thriller (KutBinnenlanders, 2011) – een satirische novelle over een man die culturele titel na culturele titel om zeep helpt tot een échte moordenaar in zijn nek hijgt. Beperkte oplage, geheel uitverkocht, maar gratis online te lezen.
  • Kerk van de Kalebas (KutBInnenlanders, 2012) – absurdistische fotostrip over een pompoen die god is, maar dan wel eentje die alles prima vindt en waar u van hemzelf helemaal niet in hoeft te geloven. Uitverkocht op vijf vermiste exemplaren na.
  • Jullie kennen niet (zo) veel / U mag mij wegstemmen (KutBinnenlanders, 2013) – duo dichtbundel van de Gentse dichter Bobadas en René van Densen.
  • Prozacstad, je bent er (KutBinnenlanders, 2014) – korte verhalen met een rode draad in een uitzonderlijk grijze stad.
  • Papierpulp In Spe (KutBinnenlanders, 2014) – tweede dichtbundel (eerste ‘solo’) van René van Densen.
  • Probeersel 1: Debuut in de Wereld (KutBInnenlanders, 2014) – Wijsgerige humorstrip die René oorspronkelijk tekende tussen 1996 – 2001, nu voor het eerst in boekvorm uitgegeven. Deel 1 van de 5.
  • Probeersel 2: Verblindende Reflecties (KutBInnenlanders, 2014) – Deel 2 van de 5.
  • Probeersel 3: Mysterie Vrijheid (KutBInnenlanders, 2015) – Deel 3 van de 5.
  • Probeersel 4: Digitale Vervreemding (KutBInnenlanders, 2015) – Deel 4 van de 5.
  • Probeersel 5: Alle Kaarten op Tafel (KutBInnenlanders, 2015) – Deel 5 van de 5.
  • Luisterend En Stuimig (KutBinnenlanders, 2017) – derde dichtbundel (eerste ‘echte’) van René van Densen.

Verder is René mede-directeur van het Gentse Podium voor Pessimisme Droef.Gent sinds 2017. Hij is ook de hoofdredacteur van KutBinnenlanders.nl sinds de oprichting in 2008. In het verleden richtte hij, als eerste officiële Tilburgse Nachtburgemeester (2006-2008) de site Nachtburgemeesters.nl op (inmiddels ter ziele), was hij voorzitter van Stichting Clickburg (tbv het medium webcomics) en was hij hoofdredacteur én tekenaar van webcomics community Probeersel.com (bestaat nog altijd). In het verleden schreef hij een tijd voor GentBlogt en er verschenen regelmatig gedichten van zijn hand op Nurks.

Biografie

AUGUSTUS 1978 - René van Densen (pseudoniem van René van Densen) ontstaat door seks tussen zijn ouders en een maandenlange incubatieperiode. Omdat een leraar in het Brabantse dorpje waar hij opgroeit, zegt dat zijn tekenstijl nooit iets zal worden, legt René zich vijftien jaar lang intensief toe op striptekenen. Tussen zijn 18e en 23e maakt hij, in plaats van een studie af, een vijfdelige graphic novelreeks genaamd 'Probeersel'. Hij richt ook Probeersel.com op en sticht de webcomics-stichting ClickBurg, dat in 2005 de allereerste webcomicsbeurs ter wereld organiseert, in Tilburg. Onder de vlag van die stichting wordt ook enkele jaren later de Tilburgse Kermis 'live verstript'. Het tekenen verveelt hem echter danig: schrijven is veel minder werk. In 2007 hangt hij zijn tekenpen aan de wilgen.

NOVEMBER 2017 - René is een van de 25 genomineerden in de Tilburg Schrijft-verkiezing van 'Beste Schrijver van Tilburg'. Op de wedstrijd is het nodige aan te merken. Zo zijn er romanschrijvers, dichters, columnisten en zelfs een poppenspeler genomineerd. René heeft nog geen enkel boek gepubliceerd op het moment van nominatie en hij drijft openlijk op internet de spot met de wedstrijd. Zo kondigt hij aan dat er ook een verkiezing van het beste schrijfgerei van Tilburg zal komen en laat hij zich in een satirisch YouTube filmpje een dag volgen als 'schrijver'. Ook de hypocriete jury, waarvan één lid zich fel tegen één van de genomineerden heeft uitgesproken en de schijn van onpartijdigheid dus ver te zoeken is, krijgt er danig van langs. Hij wint geen prijs.

DECEMBER 2007 - René van Densen wordt, samen met Troy Titane, Nachtburgemeester van Tilburg in Augustus 2006. In de twee jaar die zijn ambtstermijn besloegen, bracht hij veel bands en initiatieven onder de aandacht, richtte hij de (inmiddels opgeheven) website nachtburgemeesters.nl op, en schreef hij columns voor het blad Tillywood. Bij diezelfde uitgever bracht hij het veelbesproken 'kroegenboek' Tilburg: De Anus van Nederland uit, dat in December 2007 gepresenteerd werd... zeven dagen lang en op zeven verschillende locaties. Een keur van artiesten speelde op dit 'minifestival', dat tot doel had om het über-Tilburgse 'zeiken' te vieren (de 'feestweek' heette dan ook Zeik Bij Zeik West). Het debuut verscheen in een ambitieuze oplage (1750 ex.) waarvan er nog maar enkele in omloop te vinden zijn. (ISBN: 978-90-812070-1-0)

APRIL 2008 - Onderweg naar de verjaardag van één van de leden van de vaste donderdagmiddag-terrasgroep waar René in de loop van 2007 vaker en vaker bij aanschuift, schiet hem een gek woord te binnen. Op de verjaardag vraagt men waarom hij zo stil is. Hij zegt dat hij overweegt een website te stichten, gebaseerd op dat woord. Het woord is KutBinnenlanders. Onmiddellijk melden zich de meeste leden van de donderdaggroep bij deze nog op te richten website aan. Op 1 April 2008 ziet de site het online licht, met een voorgelezen impressie van de donderdagbijeenkomsten, door de legendarische Opperpater. Voorgelezen op dezelfde verjaardag waar de naam van de website ontstond. De website is drie weken later al haar berichten kwijt wegens goedkope hosting. Een uitstekend begin van de cultuurpessimistische zandbak die de site haar verdere bestaan zal blijven.

SEPTEMBER 2009 - Nee, Nachtburgemeester is hij allang niet meer. En ondanks dat hij al een groot aantal maanden niet meer in Tilburg verblijft, verbaast hij zich van afstand hogelijk over de waanzin die in de stad plaatsvindt. Het tenenkrommende 'absurdismefestival' Grublit, de schandalen rondom het 'Adje-theater', de controverse die bloedkunstenaar Nitsch losmaakt, het is koren op René's molen. Hij schrijft voor de website van Theo Ilburg vijf satirische verhalen - het Tilburg Vijfluik. De verhalen vinden maar een handvol goede verstaanders, de Tilburger is een notoire niet-begrijper. Maar dat wist René al sinds zijn kroegenboek. Het Tilburg Vijfluik wordt later toegevoegd als bonusmateriaal aan Cultuurkiller, het eerste boekje dat KutBinnenlanders.nl publiceert.

7 Januari 2010 - Eventjes heeft René zijn '15 minutes of Wikipedia Fame', wanneer een lezer van KutBinnenlanders hem een link mailt en er blijkbaar een biografische pagina aangemaakt is. In hoofdlijnen klopt het wel: eerste Nachtburgemeester van Tilburg, organisator van eerste webcomicsbeurs ter wereld, genomineerd als een van de 'beste' schrijvers van Tilburg, bladiebla. Binnen een uur verdween de pagina weer. Het onderwerp 'René van Densen' werd als niet-encyclopedisch beschouwd. En terecht, uiteraard. Kom nou, anders zou je álles in Wikipedia kunnen opnemen. Ergens moet je de grens trekken. Uiteraard is het wel heel, heel hilarisch allemaal. René lacht er even lekker wat om en duikt dan met wat vrienden de kroeg in. Ook zijn kater de volgende dag, hoewel die best heftig was, wordt niet in Wikipedia opgenomen.

JULI 2010 - Er is een blad zo gek om een kort verhaal van René te publiceren. Het verhaal heet 'Ijs' en is een fragment uit een roman waar René aan zit te pielen en die tot op de dag van vandaag pas acht pagina's telt dus waarschijnlijk nooit af zal komen. Het blad heet Digther. Andere bladen weigeren zijn werk. Één blad stuurt een mail terug dat ze zo veel tekstbijdragen geleverd krijgen die niet kwalitatief bij hun blad passen, dat de redactie zelden tijd heeft om op ieder tenenkrommend slecht stuk te reageren. En of René een abonnement wil nemen want aan lezers hebben ze meer dan aan schrijvers. René mailt een voorstel terug dat hij een abonnement wil nemen als ze hun geweigerde auteurs naar KutBinnenlanders.nl willen doorsturen. Geen antwoord.

DECEMBER 2010 - René verhuist in 2009 naar Gent. gewoon, zomaar. Het zijn geen gemakkelijke tijden maar in voor- en tegenslag vindt hij zijn draai in de Oostvlaamse stad. Alleen op creatief gebied kan hij zijn ei niet kwijt. Tot zijn geliefde hem meesleept naar de eerste editie van De Sprekende Ezels (georganiseerd door de Wolven van La Mancha op 24 mei 2010). Een keur aan jonge, getalenteerde dichters treedt op en René filmt en drinkt bier. Dat doet hij bij nog enkele edities. Dit valt Bobadas, toenmalig baas van de Wolven, op, en hij vraagt René ook op te treden. Met nul idee of hij niet met een halfdronken analfabeet met een camera te maken heeft. Op 6 december 2010 staat René dan toch, met rillende benen, zijn eerste onzinversjes voor te dragen. De doos van Pandora is open en René springt, gevraagd en ongevraagd, vanaf dan nog vaak op Belgische podia.

9 APRIL 2011 - René ontmoet Clown Bassie. Achter hem staat een enorme man met een Texaanse cowboyhoed. De rest van de rij bestaat uit kinderen. Kind, kind, kind, kind, kind, kind, kind, kind, René, Texaanse cowboyhoed. René gaat met Bassie op de foto. Dit alles gebeurt in Drongen (Gent). Bassie wordt boos als René een olijke arm om hem heen wil slaan. 'Dat doe ik niet meer,' zegt Bassie boos. Bassie is opeens geen Clown Bassie meer maar gewoon Bas, een boze bejaarde met Rotterdams accent. Bas klaagt dat er veel foto's van hem zijn op internet waarbij mensen die de arm om hem sloegen, op flitsmoment konijnenoren achter zijn hoofd opstaken. De cowboyhoedman zegt dat hij in de showbizz wil doorbreken. Bas en de cowboyhoedman praten nog een tijd samen door. Geen van beiden had door dat de man tussen hen in de enige echte René van Densen was.

OKTOBER 2011 - In een lange periode als werkzoekende, houdt René zich met drie dingen bezig naast solliciteren, om niet gek te worden. Één ervan is een volledig geïmproviseerde satirische thriller, die om de dag als feuilleton op KutBinnenlanders.nl verschijnt. Wanneer uiteindelijk Tilburg voor Gent verruild moet worden om financiële redenen, stelt iemand hem voor dat het verhaal, dat een hoop spelers uit het Tilburgse culturele wereldje op de hak neemt, misschien wel leuk is voor een uitgever. René heeft echter helemaal geen zin om met een manuscript te gaan leuren. Hij leert zichzelf InDesign, bivakkeert een paar middagen op de studio van een vriend, vraagt wat offertes op, en herfst 2011 is het zover: het eerste KutBinnenlanders.nl boekje verschijnt. Een uitgeverij is geboren... 'Cultuurkiller' verkoopt in exact een week alle 50 exemplaren uit.

FEBRUARI 2012 - Op 12 mei 2011 sticht René per ongeluk een religie. Kern van dit geloof is De Kalebas, een super-relaxte god die het allemaal wel best vindt zoals het gaat. Oorspronkelijk verschijnt de absurdistische fotostrip op KutBinnenlanders.nl, een maand lang. Vervolgens worden enkele afleveringen live door publiek voorgedragen op Zaradi Tebe, Gent, 5 juni 2011. Nurks Magazine schrijft een artikel over De Kalebas. Het kon niet uitblijven: dan ook maar een boekje. Compleet met bumpersticker, ontworpen door Martijn Konings ('De Kalebas Vindt Mij OK!'), en een rouwkaart. Want nog voor het verschijnen van zijn boek, stort de 'echte' Kalebas finaal in. Het eerste full-colour boekje van KutBinnenlanders kost meer dan het opbrengt, en vijf exemplaren raken verloren ergens in Nederland, tot op de dag van vandaag.

APRIL 2013 - Bobadas brengt zijn zevende bundel uit in België en komt op het idee om samen met die gekke 'Ollander die hij steeds weer voor optredens vraagt, die bundel tot een samenwerking om te zetten. René hapt, na wat biertjes, en sprokkelt vrijwel al zijn podiummateriaal van de afgelopen vijf jaar bijeen. De bundel is van twee kanten te lezen: één kant is Bobadas' dichtbundel (met exclusief twee nieuwe gedichten) en als 't boekwerk 180 graden gedraaid wordt, kun ke Renés wegwerptekstjes lezen. De bundel wordt speciaal uitgebracht op 1 April, bij het vijfjarig bestaan van KutBinnenlanders.nl. Er zijn allerlei dwaze optredens van Nederlanders en Belgien, er is KutBier, de avond ontaardt in chaos en drankgelag. Kortom, het boekje krijgt precies de doop die het verdient.

11 AUGUSTUS 2013 - Al een paar weekjes is René bezig met het plaatsen van korte verhaaltjes (o.a. over een logeerhond) op z'n facebookprofiel. Aanvankelijk zijn de vrienden enthousiast: 'Jaaa, meer literatuur en poëzie op Facebook, weg met de kattenfoto's en spelletjesuitnodigingen!' Bij het derde of vierde verhaal wordt er amper nog 'geliked'. René ziet in dat een privé-profiel, welnu, privé is, en dat mensen die écht interesse in zijn verhaaltjes hebben, daar dan maar voor moeten kiezen. Hij start een facebookpagina en wijst de liefhebbers erop. Sindsdien plaatst hij daar dagelijks korte verhaaltjes, gedichten, links en andere interessante updates. Althans: wat hij zelf interessant vindt. Waarschijnlijk verrast dit al niet meer: het wordt geen wereldschokkend succes. Toch krijgt hij er zo een paar lezers bij. Op de miljarden Facebookers. Ach, gekken vind je overal.

8 DECEMBER 2013 - In samenwerking met de veelzijdige Tilburgse kunstenaar Frans van der Meer besluit de aftredende Nachtburgemeester van Tilburg (allang niet René meer dus) dat er een galerij van nachtburgemeesterportretten moet komen. De eerste twee zijn die van haarzelf, Godelieve Engbersen, en van René ('dun irste'). Als René het van tevoren had geweten, had hij uiteraard geweigerd, dus kreeg hij het portret als verrassing. Prompt schreef hij er een gedicht bij: Dat was het dan eindelijk, je krijgt een portret / En toen was het gedaan met de pret / The picture of Dorian Grey staart je aan / Rest nu nog enkel, het roemloos vergaan.

17 DECEMBER 2013 - Omdat de groei van zijn facebookpagina stagneert, besluit René een experiment te beginnen. Hij start een pagina met foto's van zijn afvalbak. Dit om te zien of deze beter zouden 'scoren' dan zijn verhalen en gedichten. Wekenlang staan er dagelijks foto's op het groot smoelenboek van René's vuilnisemmer. Met alsmaar flauwere grapjes erbij. Natuurlijk neemt hij hier weer een emotioneel risico bij. Wat als de vuilnisbak ineens een hit zou blijken en inderdaad veel populairder zou worden dan zijn teksten ? Kan hij dan niet beter stoppen met schrijven ? Of we er blij mee moeten zijn, is nog altijd niet duidelijk, maar de afvalbak scoort niet. René kan met een gerust hart verdergaan met zijn online woordenvloed. De grap is er ook wel af, dus hij stopt met de foto's. Één fan van de vuilnisbak betreurt het tot de dag van vandaag en blijft vragen of de bak nog terugkomt.

18 JANUARI 2014 - Met relatief stille trom (vooral opd e facebookpagina aangekondigd) verschijnt er nieuw werk van René. Twee bundels tegelijk: een prozabundel en een poëziebundel. De oplage is bewust weer wat klein: 50 exemplaren van elk. De verkoop gaat in een vrij redelijk tempo, na een week of drie is van beide bundels de helft van de oplage verkocht. Om het project toch weer wat uitdagend te maken, schrijft René voor elk van de oplagen unieke 'bonusteksten': 50 gedichten en 50 verhalen. De verhalen worden afgedrukt op etiketten in de poëziebundels gekleefd, en vice versa. Zo is uiteindelijk geen enkel exemplaar gelijk aan een ander. Hij verdient er uiteraard weer geen cent meer op, voor geen van zijn lezers hoefde het, en het kost hem zelfs nog wat van de potentiële winst. Maar ja, die jongen heeft altijd wat, hè. Dat sla je er toch niet uit.

Stadsdichter Jasper Mikkers van Tilburg organiseert een hele marathonreeks van dichtersevenementen, een goede twee weken lang, rondom Nationale Gedichtendag. René neemt deel aan deze reeks uitspattingen door samen met Caspar Lauwerijssen poëzie uit eigen werk, gerelateerd aan het thema muziek, voor te dragen. Ondertussen wordt er een primeur onthuld: muzikant Elco Wareman is achter de schermen al eventjes bezig met het op muziek zetten van teksten van René. Elco zelf kan er helaas niet bij zijn door een voedselvergiftiging. Caspar leest o.a. trots zijn vertaling voor van Reinhard Meys 'Wie vor Jahr und Tag', waarna ook het origineel nog afgespeeld wordt. René laat het publiek karaokegewijs meezingen op een majesteitsschendende bewerking van Elvis' 'Love Me Tender'. Elco's nummers worden uiterst goed ontvangen. De bar blijkt daarna dicht.

15 FEBRUARI 2014 - Ergens in 2013 doet René een rieten hoed op. Lang verhaal, niet boeiend hier. De hoed wordt later in Gent wat belangrijker, wanneer hij op een intieme poëzieavond in de Tuin van Heden, ineens spntaan rondgegeven wordt. De regel: wie de hoed krijgt, draagt een gedicht voor, en geeft de hoed weer door. Zo ontstaat een losse, gemoedelijke voorleesavond die onvoorspelbaar verloopt. Bobadas en René zijn meteen fan en proberen het een ruim jaar later, op 15/2/14, nog eens voor elkaar te boksen, maar nu georganiseerd. De oorspronkelijke hoed is foetsie, maar een nieuwe hoed viel te regelen. Hoeden zat in de wereld. De avond verloopt weer prachtig, en zo is een nieuw poëzieconcept ontstaan: Poëzie Met De Hoed. Spontaan wordt besloten het vaker te organiseren, en niet alleen in Gent. Let dus op als u plots ergens een hoed ziet rondgaan: het is wellicht geen collecte...

Maart 2014: Alle boeken gratis op ISSUU

1 APRIL 2014 - Deze website, www.RenevanDensen.nl, gaat live. Het is een ramp: niks werkt. Bezoekers van de website worden onherkenbaar en bloederig vermorzeld, stylesheets zwaaien onbeheersbaar in het rond, het ontzettend schreeuwerige ontwerpen doet de schermen, ruiten en trommelvliezen in binnen- en buitenland springen. Er wordt een onmiddellijke noodtoestand afgekondigd en het leger neemt veiligheidsmaatregelen. Sindsdien worden alle idiote onzinschrijvers nauwlettend in de gaten gehouden, om een herhaling van de tragedie uit 2014 te voorkomen. Jaarlijks leggen grote groepen mensen herdenkingskransen bij het Monument Van Het Verloren Internet. De maker, René zelf, duikt onder. In samenwerking met de U.S.A. wordt er een wereldwijde klopjacht georganiseerd. Ze vinden enkel een leeg bierflesje, maar de zoektocht wordt vooralsnog niet gestaakt.

5 JULI 2014 - Er komt een levenswerk full-circle: Het nieuwe boek dat René utibrengt is het al bijna twee decennia lang op de plank liggende Probeersel. De strip is volledig opnieuw ingescand en de tekeningen worden vrijwel correcctieloos in het boek gepubliceerd. Deel 1 is amper van de drukker af of deel 2 ligt al drukklaar. Maar eerst moet het eerste deel uitverkocht worden. René vervult namelijk deze jeugddroom weer op een onnavolgbaar getimed moment: hij is werkeloos zonder uitkering en hard bezig zijn spaargeld op te eten. Voordat er in de vier vervolgboeken geïnvesteerd kan worden, moet dus het eerste nummer minimaal break even komen. Hoewel het niet eenvoudig lijkt een stripverhaal zeventien jaar na het tekenen ervan, op de markt te brengen, komen vanaf de eerste dag de bestellingen rap binnen. Het lijkt slechts een kwestie van tijd tot deel 2 er komt....

19 JULI 2014 - Of het ooit eerder is gedaan, wist niemand te zeggen. Ook de 'kenners' niet. Maar tijdens deze editie van de Gentse Feesten was er dus een 'poëtische logikwiz'. Dat wil zeggen: aan de hand van de gedichten die René voorlas deze avond, kon het publiek een logikwiz puzzel invullen. Hier kwam dan een nieuw gedicht uit. De eerste die dat gedicht goed had gevonden, mocht het komen voordragen in ruil voor een prijs. In Gent ging het goed. Heel goed zelfs. De later achtergelaten puzzelvellen toonden dat de meeste aanwezigen (en het was niet heel druk) vér waren met hun oplossing. Later (september) werd het experiment herhaald in Tilburg. Bijna vanzelfsprekend bleek daar de puzzel te ingewikkeld voor het publiek. In hun verdediging: de eerste logikwiz was relatief vroeg op een avond en de tweede begin zondagmiddag...

29 JULI 2014 - Het is weer typisch zo'n gevalletje 'dit kan echt alleen René overkomen'. Al een ruim jaar publiceert hij dagelijks allerlei teksten, maar wanneer hij wat 2e hands dvd's op Marktplaats.nl plaatst, wordt hij plots een hit. Massaal worden zijn advertentieteksten gedeeld en het regent complimenten in zijn mailbox dat hij 'heel erg grappig is'. Ook GeenStijl pikt het op. Zij bestempelen René als 'Marktplaatsmeneer'. De 15 minutes of fame duren uiteraard niet lang en al snel gaat iedereen weer door met hun leven. Naast meer dvd's dan hij verwaxchtte, verkoopt René ook iets anders: Zijn debuutbundel, Tilburg: De Anus van Nederland. Het laatste exemplaar is beschadigd door vocht, maar dat kan de koper niet schelen. Hij heeft immers toch maar mooi even de allerlaatste Anus bemachtigd.

28 NOVEMBER 2014 - Hij hep weer wat hoor. René laat een zwik petjes maken. Merchandise. Waarvoor ? Voor één specifiek gedicht. Dat schiet lekker op, want elk gedicht draagt hij maar éénmaal voor. En jawel: op 6 December is het zo ver. In Turnhout. René draagt het bijbehorende gedicht voor. Hij is spuugzenuwachtig. Tas vol petjes meegenomen. Uiteraard verkoopt hij er niet één. Niet één. Er was wel applaus voor he tgedicht, maar petjes kopen, ho maar weer. Dat is te veel gevraagd van de dames en heren poëziepubliek. Dan krijgen ze eens een unieke gebeurtenis voorgeschoteld, met een tastbaar souvenir dat voor een zacht prijsje aan te schaffen is, doet niemand het. Zul je zien dat ze later allemaal roepen dit petje gekocht te hebben bij dat éne legendarische optreden. Zeg maar het Woodstock-syndroom. Daar trappen we dus mooi niet in. Stelletje vrekken.

12 DECEMBER 2014 - Het gaat financieel. zoals wel vaker, niet best met René. Daarom neemt hij deel aan wat schrijfwedstrijden (wanhoop breekt veel principes) en zoekt hij naar manierem om wellicht met schrijven toch maar de kost te verdienen. Hij belandt 'terug bij Tillywood', het blad waar hij al eens columns voor schreef als Nachtburgemeester, inmiddels onder nieuw management. In een zeer luxueus pand komt hij op gesprek bij mensen die géén gaten in hun kleren hebben. Tegen beter weten in schrijft René dan maar een column voor het volgende nummer. Het wordt een bukowskiaanse wegwerptekst die duidelijk als een schitterende, hilarische en hoogwaardige vlag op een verder commercieel volgekochte schuit wappert. Hij wordt niet meer gevraagd voor een vervolgcolumn. Dat vindt hij best. Betaald kreeg hij ook toch al niet.

10 JANUARI 2015 - Oh ja, die schrijfwedstrijden. Dat was ook zoiets. Uiteraard won meneer weer helemaal niks. Wel ging er een gedichtje (van de twee) door naar een volgende ronde bij 'de Turing'. Big whoop. Maar hem wordt feedback van de jury beloofd. Dat vindt René dan wel weer interessant. Vol spanning wacht hij op deze persoonlijke beoordeling. Die blijkt slechts enkele regeltjes te omvatten. Een snelle hoofdrekening van het aantal ingediende gedichten x deelnamegeld (á 8 euro) - het prijzengeld (niet zo heel veel), gedeeld door het aantal deelnemers dat door mocht naar deze ronde leert René hoeveel de beoordeling per regel heft gekost. Hij overweegt nog een eigen gedichtenwedstrijd te gaan organiseren. Er zit blijkbaar goud geld in. Goud geld !

12 MAART 2015 - Er bestaat, uiteraard, al zoiets als een Canon in de literatuur. Dat weerhoudt René er niet van om toch een nieuwe schrijfvorm uit te vinden - voor zover bekend - en die zo te noemen. Naar de zangvariant 'in canon'. Het concept isL je start met een x aantal zinnen. Zelf geeft hij de voorkeur aan 4, maar elk aantal mag. Die vormen het eerste couplet. In couplet 2 komen deze zinnen terug, maar elk dan voorzien van een nieuwe zin ervoor of erachter (dus een verdubbeling van het aantal zinnen van couplet 1). In couplet 3 komt er, afhankelijk van of in couplet 2 zinnen ervóór of erná gekomen zijn, corresponderend nog eens een zinnetje bij, en couplet 4 idem. Het ritme stelt de schrijver in staat met context en betekenis te spelen. Hij daagt een aantal andere auteurs uit het ook eens te proberen en schrijft er zelf ook enkele. Hij geeft er zelfs in Dordrecht live voor (schrijvend) publiek uitleg over, met voorbeelden. De nieuwe schrijfvorm krijg tniet direct navolging. Men schrijft liever haikus.

23 MAART 2015 - Het jaar 2015 is, op het gebied van publicaties, voor René vooral een jaar van Probeersel boeken en bloemlezingen. Zo verschijnt er werk van hem in maar liefst drie (!) bundels die dit mooie poëziejaar verschijnen: 15-9-15 * 'Allerheiligen, bezeten woorden', een halloween-bundel van Uitgeverij Heimdall. Met stip het dunste bundeltje van deze drie. 23-3-15 * 'De melopEeërs', een mooi overzicht van de poëzie van de leden van het Gents collectief De Wolven van La Mancha. 12-7-15 * 'Addergebroed', een bloemlezing samengesteld door vriend Bobadas, die nu dus juist weer René uitgeeft. Zo blijven die cirkels maar rondgaan. Dat doen ze. Echt !

23 mei 2015 - René loopt met zijn vriendin over de Meimarkt in Tilburg. Hij passeert bewust een paar keer een oude jas van de landmacht. En nog eens. Twijfel de twijfel. 'Niet voor mij'. Uiteindelijk koopt hij de jas (zijn vriendin dingt flink de prijs af). Vanaf dat moment is het in één oogopslag helder of René op een poëzie-evenement komt optreden of gewoon luisteren, want als hij de jas draagt, komt hij 'wat doen'. Zijn act ontwikkelt zich ook in een nieuwe richting: René draagt teksten voor als een verdwaalde dienstplichtige op het slagveld van het moderne bestaan. De optredens zijn gelardeerd met vintage elementen. Zo draagt hij een ouderwets muziekdoosje op zak en bouwt hij een oude koffer van het Amerikaanse leger om tot 'rijdende winkel'. Het laatste deel van Probeersel sluit dan ook af met een foto van René in de nieuwe jas. Ook deze website wordt herontworpen.

3 JULI 2015 - Probeersel wordt volwassen ! Maar dan echt. De Probeersel reeks bestaat op de kop af 18 jaar wanneer deel 5 gepubliceerd wordt in boekvorm. Dat wordt gevierd met, uiteraard, drank in Het Buitenbeentke. Er zijn optredens van René in nieuwe jas, Elco Wareman en Wim Paeshuyse en de totale reeks is aan te schaffen in speciale, handgemaakte verzamelbox. Aan de binnenzijde van deze box heeft René snippers geplakt, die afkomen van vernietigd papiergeld. 'Het enige boek met Wel Goed, Geld Terug-garantie !' roept hij stevig aangeschoten de meute in. Later die avond drinkt hij veel te veel, kukelt met viets en legerkoffer om op straat, en die avond plus de avonden erna loopt de verkoop van de stripreeks niet denderend, maar in boekvorm uitgebracht zijn ze. En eerlijk is eerlijk, het is een prachtige verzamelbox geworden. Met liefde gemaakt door René en zijn vriendin. Nog steeds verkrijgbaar ! De stripreeks dus he.

19 JULI 2015 - Op de Gentse Feesten heeft René drie dagen achter elkaar optredens. Bij de eerste staat hij op de planken met Reinout Rinus De Vos, Hugo De Haas Van Dorsser, Ellen Lanckman en die hele meute staat onder tijdelijk toezicht van Hubert Samson. Een paar uur voor het optreden zit de groep bijeen aan Samson's keukentafel. René met een stevige kater, en een uur later dan de rest. Zo mist hij de grap waarom iedereen het steeds weer heeft over 'schouderhaar'. Dat mag de pret van de running gag niet drukken. Die middag is het legendarische Collectief Schouderhaar ontstaan, en het smaakte naar meer. Al snel stond dit collectief opnieuw samen voor publiek. Ze zijn te vinden op Facebook en gewoon als totaal entertainment te boeken. Drie Belgen. twee Ollanders. Moeiteloos vullen ze zo een paar uur met dynamische afwikkelingen, zinderende duetten, eenzame overpeinzingen en hypnotiserende kwizzen. Tot zover deze reclameboodschap.

27 JULI 2015 - De Tilburgse make-up artist Kim Laanbroek vraagt René om een tekst te leveren die dan gebruikt wordt in de 'Kermisprocessie' (het begraven van de Kermis). René levert een gedicht dat geschilderd wordt op de woordloze waarzegster in het gezelschap. De optocht is een groot succes, al is de tekst daar uiteraard slechts een miniem onderdeel van geweest. Maanden later, halverwege Oktober, blijkt dat René niks geleerd heeft van zijn petjes-fiasco. Hij gaat samen met Kim aan de slag om de authentieke legerknopen op zijn optreden-jas te vervangen door home made knopen met zijn 'trompetlogo' erop. Hoewel de knopen er prachtig uitzien, blijkt bij elk opvolgend optreden dat het publiek er van de afstand toch niks van ziet en dat het dus weer allemaal voor niks is geweest. Maar het is wel stoer.

30 OKTOBER 2015 - Dat soms de vraag stellen, hem beantwoorden is, is iets dat uiteraard zelden bij René opkomt, dus wanneer hij zich afvraagt waarom dichters nooit gebruik maken van de advertentierekjes bij de supermarkten, bedenkt hij zich niet dat dat wel een reden zal hebben, maar gaat hij aan de slag. Hij steelt een veeltal kaartjes bij een reeks supermarkten en hangt korte versjes van zijn hand tussen de BRANTHOUT 10,- DE KILO's en DAMES FIETS ZGNA DRIE VERSN 75,-'s. Vanzelfsprekend vermeldt hij het webadres van zijn website bij. Het loopt niet storm met de bezoekers. Ook op de sociale media duiken geen verbaasde fotootjes op van de versjes in de rekken. Het kan de mensen eenvoudigweg niks schelen. Dat had hji natuurlijk kunnen weten. Maar ja, stronteigenwijs.

9 DECEMBER 2015 - Meneer heeft wat tijd over en toevallig nog ergens een videocamera rondslingeren, dus trekt hij de inmiddels beruchte legerjas aan en maakt een aanstellerig, fim school eerstejaars-stijl videootje in een nabijgelegen natuurgebied. Meneer 'vindt' daarin, in de bosjes, een gedicht, wat hij voorleest, en daarna bedankt hij in tekst iedereen die 2015 gemaakt heeft tot wat het was. Hij heeft de smaak daarna te pakken en in het jaar erop legt hij zich vooral toe op het maken van poëzievideo's. Optreden doet hij enkel nog met Collectief Schouderhaar omdat hij er niet onderuit kan, maar solo probeert hij zo weinig mogelijk meer op de podia te staan. De cameralens is René's nieuwe publiek. Het is niet erg: ookd e muzikale samenwerkingen met Elco Wareman worden op mooi beeld gezet. En wie hem wel eens live zag, mag toegeven: de video was beter.

4 AUGUSTUS 2016 - René zit tegenover een ambtenaar van gemeente Tilburg. Die vult de nodige gegevens in het systeem in. Het systeem snapt nog niet wat er gebeurd is. Want 3 dagen eerder is René in een verhuisbusje geladen, met wat spullen en zijn kat. En doro vrienden naar Gent vervoerd. Net van tevoren is er een grootse afscheidsbarbecue georganiseerd door zijn huisgenoot Paul van Est. Waarbij bijna heel poëtisch en literair Tilburg acte de presence gaf en bleek dat men achter zijn rug o een afscheidsboek heeft samengesteld, getiteld 'The #Rexit' (een duidelijke knipoog naar het vertrek van Groot Brittannië uit de EU, de 'Brexit'). René mag wel het boek vervolgens zelf vormgeven, wat het project nog ietsje surrealistischer maakt. Op 1 decemer wordt het gepresenteerd in de Kunstmaan in Tilburg. Ja, leg dat allemaal maar eens uit aan dat systeem. De ambtenaar voert maar wat in.

17 NOVEMBER 2016 - En weer een nieuw speeltje ! Als René zijn zinnen op een 360 graden camera zet, moet de poëzie maar volgen, vindt hij. Hoewel het een hoop gekloot is om zijn eerste video online te krijgen, neemt hij die direct op locatie op, bij het beroemd Groot Kanon 'Dulle Griet' in Gent. Meneer denkt dit wel even te kunnen oppoetsen qua geluid en beeld en ook aan Google Maps te kunnen koppelen, zodat toeristen die er voorbij lopen, de video te zien zouden krijgen. Zo simpel is dat echter allemaal niet. Maar het is een feit: René's eerste 360 graden gedicht-video staat, grauw, miezerig en groengrijs als het oogt, toch maar mooi op Youtube op 18 november (een dag na de opname). Hij heeft de smaak te pakken en wil er méér. We moeten wel toegeven: als je de video op een smartphone bekijkt, valt het eigenlijk nog best mee. Op een laptop ziet het er niet uit.

26 JANUARI 2017 - Dat van die supermarktbriefjes doet René dus nog stééds. Telkens weer met de hand, een gedichtje erop pennen, dan langs de supermarkt, en ophangen. Dat schiet natuurlijk voor geen meter op. Wegens Gedichtenweek bedenkt René dan ook ineens: ik kan dat mijn lezers ook gewoon laten doen, natuurlijk. Kan ik rustig dorschrijven, hebben zij ook wat te doen, maken zij zich ook eens nuttig. Dus bij blijft weer eens avonden en nachten doorprutsen aan een idee dat alleen hij geniaal kon vinden. En het resultaat is er dan ook. Een dozijn gedichten, printklaar downloadbaar. Even printen, knippen, naar de supermarkt, ophangen, klaar. Makkelijker kan die jongen het niet voor u maken. Hij loofde er zelfs een wedstrijdje bij uit, waarbij u iets kon winnen. Voor één keer had de knul geluk: u deed allemaal niet mee met die gekke actie. U bent niet gek.

7 FEBRUARI 2017 - Er wordt aan uw deur gebeld. Er staat een man. De man stelt zich voor als de hypnotiseur. U bent van tevoren ingelicht dus u laat de hypnotiseur binnen. Vriendelijk als u bent, biedt u de hypnotiseur een koffie aan, maar hij weigert, al even vriendelijk. Hij begint de sessie. Uw ogen worden zwaar. U wordt slaperig. Hij knipt met zijn vingers. U valt in een diepe slaap. Hij plant echter niets echt bijzonders in uw geheugen, maar wel dat René van Densen nooit bij Collectief Schouderhaar zat. René van Densen is een solo dichter die eigenlijk liever geen optredens doet, gekke video's maakt, supermarktkaartjes ophangt en lollige boekjes uitbrengt. En zo heeft hij nog wel meer projecten waar hij zich nu dolgraag op gaat richten. De hypnotiseur knipt zijn vingers nogmaals. U opent uw ogen. De wereld ziet er eigenlijk nog gewoon hetzelfde uit. Hij groet beleefd en vertrekt.

13 JULI 2017 - Het is de verjaardag van wijlen Walter De Buck, in 1969 de aanstichter van de huidige versie van de Gentse Feesten. Het is óók de avond voor de Feesten starten (die combinatie komt zelden voor). Dat is dus uiteraard voor René de ultieme avond om zijn derde dichtbundel voor te stellen. Of eigenlijk zijn eerste, volgens iemand die René wijsmaakte dat zijne eerste 2 themaloos en dus bunde-LINGEN waren. Dus heeft deze bundel een thema: Feest. En 'gewoon een presentatie', dat doet René niet, dus is het ook de geboorte van een nieuw cultuurinitiatief: DROEF. Droef is een Podium voor Pessimisme en vindt tevens deze avond zijn eerste editie in l'Enfant Terrible, een café op, ajwel, twee keer vallen van waar De Buck en kompanen in '69 hun wilde hippie-capriolen lieten losbarsten. En de avond is helaas een succes. Droef.Gent is geboren en zal vervolg krijgen.

Droef.Gent bestaat anderhalf jaar en 12 edities plus een spin-off gekregen. Dat komt neer op vijftien avonden en diverse locaties (vraag ons niet om uitleg maar dat van die vijftien avonden klopt) hoewel Het Volkshuis toch inmiddels de meest vaste honk is. Aldaar heeft de organisatie ook beschikking over een beamer. René heeft bijna al zijn creatieve energie sinds de start in Droef gestoken en dat, eh, steekt een beetje. Dus stoft hij een oud idee af en maakt weer eens een poëzievideo. Drijvend op een opblaasbare eenhoorn in de Blaarmeersen. De mensen liggen dubbel, de lat ligt onmiddellijk hoog en René maakt sindsdien voor elke Droef editie een bijpassende video. Met eigen tekst, eigen concept, dat aansluit bij het posterconcept en de avond maar ook bij de actualiteit en persoonlijke omstandigheden. Want hij zou het zich toch eens makkelijk maken.

In de zomer van 2010 verveelt René zich en wat doet René als hij zich verveelt ? Juist, iets geks. U kent hem inmiddels toch. Hij ontwerpt een set ‘Vermist’-posters met walvissen, orca’s, reuzenroggen en haaien en hij hangt ze over heel Gent op, temidden van de vermiste kattenposters. Met op de afscheurstrookjes het nummer van het asiel in Gent. Op zichzelf komt er niet echt iets van maar verschillende vrienden van René vonden het een grappige stunt. Waaronder Wim Paeshuyse, die in februari 2019 een hele ‘scheurposter’-expositie organiseert in Borgerhout. En of René ‘die zeebeestenposters’ kan doorsturen. Maar René vindt dat concept inmiddels natuurlijk alweer stom en ontwerpt een andere scheurposter. Hij stuurt de vier oorspronkelijke posters en de nieuwe aan Paeshuyse door. Die gebruikt alleen de zeebeestenposters.

In pakweg dertien jaar heeft René ruim honderd keer op een podium gestaan, in een veelvoud aan kostuums en met allerlei gekke concepten. Hij is het beu. Op het podium teksten voordragen ligt hem gewoon niet. Je bent podiumartiest of je bent het niet. Hij maakt eigenlijk liever zijn poëzievideo’s, dan kan hij een tekst opnieuw inspreken als die beter zou overkomen met een andere intonatie of een ander ritme. Live op het podium is je voordracht direct de definitieve versie. Na toch al een jaartje vrij veel ‘nee’ te zeggen op podiumuitnodigingen met diverse flauwe excuses vindt hij dat het beter officieel gemaakt kan worden. Hij kondigt zijn Podiumpensioen aan. Klaar, over, uit. Geen live performances meer. Vanzelfsprekend is dit zeer tegen de zin van Bobadas die sindsdien sluwe plannen beraamt om René terug achter een microfoon te krijgen. De snoodaard.

René ontdekt dat er een plaats in België is die Dworp heet. Voor geen enkele Belg is dit nieuws, voor René wel. Hij vindt het een hilarisch klinkend woord en de twee dagen erop maakt hij talloze Dworp-grapjes. Of de inwoners dworpelingen heten, of er een dworpspomp is, dat soort flauwigheden. Hij is zo’n fan van het woord dat hij een shirt van Dworp wil. Er blijkt niemand ooit eenT-shirt voor Dworp ontworpen te hebben. Dus doet hij het maar. Maandenlang loopt hij fier in Gent rond met het enige Dworp-shirt ter wereld. De logische volgende stap is om naar Dworp te reizen en daar als toerist met dat shirt rond te lopen. Hij maakt foto’s. Op de 2 1/2-jaar editie van Droef kondigt hij met een video aan dat Droef helaas Gent zal verlaten. Het wordt Droef,Dworp. Tenzij het publiek gul geld doneert in de hoed. Er wordt voldoende opgehaald en Droef.Dworp gaat niet door.

Terug naar boven

2 thoughts on “Over René”

  1. I’m glad you haven’t changed that much!
    Still gobby, still smart. Take care in these weird times.

    Beantwoorden

    1. My word, talk about a blast from other times ! I do miss our smoke break chats. How have you been ?

      Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *