Baiku

Posted on 17/05/2023 by Rene van Densen

Verhaal door René van Densen
Bye bye bye bye bye
Bye bye bye bye bye bye bye
Bye bye bye bye bye

Another episode

Posted on 01/02/2023 by Rene van Densen

Verhaal door René van Densen
Yes. This is grief
if you’re new to this episode
no need to rewind, you’ll catch up
it’s pretty repetitive

people leave,
people die,
people leave,
people die

Seems useless to add any
it’s not a race, let them
run out

leaking love from
the broken bit, it
turns poison
I am classified now

just leave,
just die

and here we are
the ticking of the clock
the cat in the sun
and empty eternity.

Herinneringen

Posted on 29/11/202201/02/2023 by Rene van Densen

Verhaal door René van Densen
Luid tikt de klok.
Wat resteert
probeert te passen
ineen
Pak dan die
herinneringen
maar mee, als je
ze toch niet wil.

Onbekoren

Posted on 06/09/2022 by Rene van Densen

Verhaal door René van Densen
Je moet wel weten
wat je doet, voordat
uiteindelijk en onvermijdelijk
je het weer vergeet

Je moet wel weten
dat ik stiekem zie
wat je doet, voordat
volgens mij toch:
uiteindelijk en onvermijdelijk
je het stiekem verstopt en
je het weer vergeet
niemand het weet

Je moet wel weten
dat ik stiekem zie
waarom men blind is voor
wat je doet, voordat
volgens mij toch:
je zelf jouw waarom verliest,
uiteindelijk en onvermijdelijk
je het stiekem verstopt en
terug zoeken moet,
je het weer vergeet
niemand het weet
dat jij dat doet

Je moet wel weten
dat ik stiekem zie
waarom men blind is voor
elkaar, ondanks
wat je doet, voordat
volgens mij toch:
je zelf jouw waarom verliest,
in het verliezend verloren
uiteindelijk en onvermijdelijk
je het stiekem verstopt en
terug zoeken moet,
onbekommerd onbekoren,
je het weer vergeet
niemand het weet
dat jij dat doet
om te verstoren.

Ha ha

Posted on 19/01/2022 by Rene van Densen

Ja lach maar, ik
heb inderdaad geweend
dikke biggels op een
dom mondmasker
om holle herbruikte woorden
routineus wampelend uit
overwerkte lippen
aan een gezicht van iemand
die jou niet heeft
gekend

Dus schraap die
grijs maar van jouw smoel
want hier zitten we dan
een beetje muziek te luisteren
in lelijke zeteltjes, starend
naar een groot scherm met
een veredelde diapresentatie

van jouw leven
los uit de pols geschoten
op momenten dat je
er nog was

en ik denk enkel
aan de momenten dat ik
er op zich toch had
kunnen zijn

Ja lach maar, ik
heb inderdaad geweend.