Ja lach maar, ik
heb inderdaad geweend
dikke biggels op een
dom mondmasker
om holle herbruikte woorden
routineus wampelend uit
overwerkte lippen
aan een gezicht van iemand
die jou niet heeft
gekend

Dus schraap die
grijs maar van jouw smoel
want hier zitten we dan
een beetje muziek te luisteren
in lelijke zeteltjes, starend
naar een groot scherm met
een veredelde diapresentatie

van jouw leven
los uit de pols geschoten
op momenten dat je
er nog was

en ik denk enkel
aan de momenten dat ik
er op zich toch had
kunnen zijn

Ja lach maar, ik
heb inderdaad geweend.