René van Densen (1978) is een schrijver, mafkees en dichter, in die volgorde. Van zijn hand verschenen tot op heden al elf bundels maar we vrezen dat er nog meer komen. Hij woont in Gent, was een tijdlang van Tilburg. Treedt soms op, liever niet.
Eerder gepubliceerd op Whaleshares
Nee, nee
stomme wekker
ik lag echt
nog veel te lekker
sliep zo heerlijk,
echt zo diep
’t was al even
geleden da’k zo sliep
kon nog zeker
uren verder
zonder schapen
zonder herder
Continue reading “Beep Beep Beep”
Voor Droef.Gent, het (Cultuur)Podium voor Pessimisme wat ik mede zelf organiseer, schrijf ik vanaf nu steeds een openingsgedicht en maak ik daar een video bij. Droef eist namelijk nogal wat van mijn tijd op en op deze manier kan ik toch mijn poëzie een beetje ermee blijven combineren. Beschouw deze video ook maar als mijn eindejaarsvideo, want waarom niet.
Een vreemde leegte, een hol vanbin,
vol van holte, groot gemis erin,
een existentnie, een grof verdriet,
een je ne sais qua, het groot rond niet,
een meer vol minder, een les in more,
een plots ontloren, edoch nooit daarvoor,
een wist niet dat nodig, nu weet ik plots wat,
grof overbrodig, ik wou dat ik had,
een losse waarde, een pak het beet,
een verse spijtigheid, een ledig leed.
Kerf mij weg, in graniet,
lijn voor bocht, gevangen verdriet,
letters en cijfers, al dat mij rest,
leg me te rotten, dat lijkt me nu best,
mijn naam slijt in lijnen, maar zelf eb ik weg,
gewoon langzaam verdwijnen, verder niets dan domme pech,
op- af- en uitgeleefd, klaar met creperen,
wormen hollen mijn kop nu uit, niets meer te leren,
een zinnetje moet mij typeren, ach doe eens gek,
hier lig ik en sta niet meer op, maar wel
op een mooie plek.
Now don’t you worry, I’m really okay
I’ve just been having a type of a day
You know the day, you’ve had it as well
The kind of day that can just go to hell
It’s that certain day that starts just off mark
Like sudden drizzle on a picnic in the park
Not worthy of anger, or fury, or rage
More like cutting your finger while turning the page
And nothing goes quite right, but not wrong enough
To make you complain that times sure are tough
Sure, you can handle it, no trouble at all
Just all of the shit, combined, ruins it all
Ik begin later geen restaurant
met de lustere naam Lunchland
en serveer daar niet alle dagen
niets van alles wat de klanten vragen
Ik zal niet de wereld afreizen
op geen verre plekken proeven van spijzen
die dan ook niet mijn haren doen rijzen
mij geen kreetjes van verrukking doen krijsen
Continue reading “Lunchland”
Holes in the path
behind me, craters
between footprints,
a scruffy ragged soul
barely standing while
the winds pluck bits
of yarn, pieces
that try to fly off
on their own,
yet leave together
forward ?
Continue reading “Forward”
We zijn maar
Zonder jou
Getard,
Bezonnen
Big Bang
Varkensvrees
En wat maakt
Jouw schoen
Wat ik lees
Behalve
Wat klopt
Schrödingers hart.
Vier keer
per dag passeren
kindjes in bulk mijn deur
Naar school / van school
druk, in gesprek
Vier keer
per dag gaat mijn kat
ontspannen verliggen
De massa beangstigt haar
maar ze vindt de stemmen mooi.
Die poes daarbuiten
moet je niet buiten sluiten
want dan krijg je snuiten
op je ruiten
Zolang hij kan kiezen
is er niets te verliezen,
maar eens in de smiezen,
pak je biezen
Dan jankt dat schattig dier:
zet die deur op een kier !
Want nu zit ik plots hier
stomme klier
Continue reading “Snuiten”
Zagen ze maar
dat bloot, dat rauw, dat zeer, die kou, dat stil, elk woord, verstopt, gesmoord, de moeite, de sleep, gebrek aan greep, de strijd, onmacht, gebrek aan kracht, de smelt, de traan, voorbij en gedaan, wat je deed en wat je doet, wat zo hoort en wat moet, de huid, de schram, het zweet, de klam, herpak en door, je hart ervoor, het woelen, monoloog, hoe je jezelf leegzoog, die minuut, die seconde, je vieze gedachten, elke zonde, hoe je jezelf opvrat, hoe je jezelf vergat, elke haar die je verloor, elke keer dat je weer door, elke zucht die werd gelaten,
Maar ze horen je enkel praten
zien je drinken, zien je vallen, horen je weer clownesk lallen, je bent er weer niet in geslaagd, niemand ziet je als gelaagd, enkel gefaald en stomverloren, gelukkig kan ze dat bekoren, je bent een lieve imbeciel, een koddig gefaalde halfdebiel, geen gevaar, nooit echt gelukt, een dronken druif te vroeg geplukt, je mag er zijn, want zonder doorn, geen tand geen klauw, geen mes geen toorn, een cartoonesk platte plaat,
het is potdorie alweer laat.
