Brabant
Rene van Densen De Randstad, och, die loopt er toch
de kantjes achteraf
Die stomme rand, die kadert niks
die is onaf abstract
Dat Brabant, och, dat spoort zich wel
maar kont dus nooit eens af
En dat het steeds weer implodeert
dat is toch knap compact.
Kaftloos
Krop
Rond in mijn mond, bal van vuur, maar
geprik, ik slik,
krop het op
Vuur later wel
een foeter
in luchtledige linies
vol slachtofferloze
soldaten
– niet één
sneuvelt ooit
En daarboven
drijven
de eeuwige wolken
in bazig bedaren.
Doorleven
Let maar op
Morgen is er
geen gisteren meer
En anders
ontaardt
zich een beving
En alles bros en
breekbaar
Lees meer
Hoegenaamd geschreven
Opgeschreven,
dus klaar
Uit zicht,
dus niet aan
Overdreven,
dus over kant
Verplicht,
dus opgebrand
Hoegenaamd,
dus je weet het niet
Afgemat,
dus grens, gebiedt
Geboden en aan,
dus alles moet uit
En je bent opgeschreven
van de weeromstuit.
Beloofd
In de noeste duimnagel
mijn beduimelde smoel
en ik smeek,
duw mij terug onder
ik kan hier niet staan
Slaakt een cynische bulder
en slaat met worstenvinger
op mijn rug,
Lees meer
Brengen
Ik staar naar de klok. Die werkt niet. Oud ding, nieuwe batterij, maar toch mooi niets. Geeft niet, ik weet hoe laat het is. Het duurt nu al meer dan een uur. Ik kan dat verdomme sneller, denk ik stilletjes. Een uur – belachelijk.
Sinds mijn oude adres ermee ophield, met brengen, ben ik op dit adres aangewezen. Ik zou natuurlijk naar mijn oude adres kunnen fietsen. Dan zit je daar, in die wachtkamer. Nummertje in je vingers, half verfrommeld. Leesmappen op tafel. Een zekere ironie, dat wel. Natuurlijk zou ik het ook zelf kunnen doen. Het is tenslotte mijn vak. Maar het is net als koken, soms heb je er gewoon geen zin in. En dan bel je gewoon even.
Lees meer
Literatuur of brood
De klok geeft het helder aan: er is geen tijd voor beide. Lastig. Ik moet echt kiezen: literatuur of brood. Ik heb weer enorm getreuzeld en de tijd is op. Lastig. Het wordt óf een verhaaltje schrijven, óf mijn lunch smeren. Ik zeg het tegen de poes: het wordt literatuur of brood, poes. Ik vraag haar niet wat zij zou kiezen. Mijn poes schrijft niet. Jammer, want ze heeft vast talent. Mijn poes kan alles.
Lees meer
Misschien twee koekjes lang
Op bezoek
maar niet lang
Rondkijken en
weten, nee
hier blijf ik
waarschijnlijk
ook al niet
Lees meer
Zeg ‘Ns Bee
Zeg ns BEE, zeg ns BEE.
Lieve zorgverzekeringen
Zit mijn geld niet uit te wringen
Want het is al niet zo veel.
Zeg ns BEE, zeg ns BEE.
Ondanks extra polisdekking
Dek je nog geen spierverrekking
En ik betaal de laatste tijd wel heel erg veel.
Ik kan mijn dokter niet uitkeren
Want jullie blijven factureren
Eigen risico omhoog
En dan al die zorgstakingen
Bovenop de rekeningen
Zit het de gemiddelde burger snel omhoog.
Zeg ns BEE, zeg ns BEE.
Ik heb kanker in mijn portemonnee
Ik word koopverkracht van achter
Mijn salaris naar de slachter
Zeg ns BEE, zeg ns BEE, zeg ns BEE.
Zeg ns BEEEEEEEEEEEEEEEE!
Getsie
Een gedicht
in mijn zolen
Zomaar
Vol walging
probeer ik het
Af te vegen
Aan een stoeprand
Aan het gras
Aan een vel
papier
Maar potverdorie
Het laat me
Niet meer
los