BLAK

In haar ogen zie ik
nooit geen tijd
altijd een ooit
vaak voorwaarts
soms spiegeling achteruit
een blik, of
was dat een blak ?

Die blik die
zijdelings
altijd

Ik,
de blundergeleidehond
van de Tijd
Zonder mij geen klokken,
niets te bewijzen
Loom snuffel ik
hier en waar
Maar nooit lang
want
we moeten voort
de vork voorbij
klepelbaar

Waar
Blijven wij
Echter ?
Wisten wij zelf
nu
al die tijd ?