VOOR DE SLECHTE VERSTAANDER, DUS DE ZITTENDE ONMACHT

Waardeloos
onwoordig

bent u uw stad:
weer de loos.

Dan zijn we
sprakeloos
uitgesproken,

ontwaard

Letterlijk

geen knip
voor de neus

Waar de kunst
juist spiegelt

nul reflectie
zelf.

Maar ring
uw city
nog maar
eens

En neem het
er goed van
onder

De kruikenier
wil slechts nog
kleintjes
beletten

Bang voor
een grote pot,
want wat als
zijn wortels ?

De kunst, die mop,
is, na uit de
opknapwijk

ook geweken
uit uw hart

en keihard
schopt u na

dat ze op
mag rotsen

Waar de bek
vol van is

stroomt
de anus
van over

U plant
wel weer
beton

en een
jonge scheut
-kleine wortels-
in de schijt

containers
vol stront,
vol met je
eretitels

Misprijzend
afgeprijsd ?

Bod toch op !