Been


Verhaal door René van DensenIk zie er geen been in.
Het lijkt echt nergens meer op, zelfs.
Hoog tijd voor nog een sigaret.
Snap er helemaal niks meer van.

De zwelling trekt maar traag weg.
Ik zie er geen been in.
Ergens in die massa zit een knie verstopt.
Het lijkt echt nergens meer op, zelfs.
Mijn vingerafdrukken trekken traag weg.
Hoog tijd voor nog een sigaret.
De zool van mijn schoen zit ook al los.
Snap er helemaal niks meer van.

Boven alles is het enorm irritant en onhandig, allemaal.
De zwelling trekt maar traag weg.
Ik zie er geen been in.
Meer een soort, tja, Barbapapa tussen dij en voet.
Ergens in die massa zit een knie verstopt.
Het lijkt echt nergens meer op, zelfs.
Ik knijp Barbapapa in zijn wang.
Mijn vingerafdrukken trekken traag weg.
Hoog tijd voor nog een sigaret.
Ah, daar waren ze dus.
De zool van mijn schoen zit ook al los.
Snap er helemaal niks meer van.

Zonder mijn dagelijkse verhaaltjes verlies ik mezelf in dronken dommigheid, blijkt bij het ontwaken.
Boven alles is het enorm irritant en onhandig, allemaal.
De zwelling trekt maar traag weg.
Ik zie er geen been in.
Gisteren nog wel, maar nu niet dus.
Meer een soort, tja, Barbapapa tussen dij en voet.
Ergens in die massa zit een knie verstopt.
Het lijkt echt nergens meer op, zelfs.
Uit pure verveling probeer ik met mijn been een live-action Barbapapa film te maken.
Ik knijp Barbapapa in zijn wang.
Mijn vingerafdrukken trekken traag weg.
Hoog tijd voor nog een sigaret.
Buiten in de boom ontwaar ik mijn schoenen aan een tak.
Ah, daar waren ze dus.
De zool van mijn schoen zit ook al los.
Snap er helemaal niks meer van.

Share Button

2 thoughts on “Been

  1. Het is een canon ! Ik heb er nog een paar geschreven en volgens mij en een paar bevriende literatuurkenners ben ik de eerste. Maar volg gerust.. het zijn puzzeltjes om te schrijven, maar de mogelijkheden zijn interessant 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *