Als je mij al een beetje volgt, heb je recent meegekregen dat ik door de eerste ronde van ‘de Turing’ heen was met een gedicht van mijn hand. Ik had er twee ingestuurd. Zelf schatte ik de kans miniem dat ik nóg een ronde door zou gaan.

Het goede nieuws is dat er niks mis blijkt te zijn met mijn inschattingsvermogen. Geef toe, dat is erg positief. Er zou maar iets mis zijn met je inschattingsvermogen, als schrijver. Dan ben je ver van huis hoor. Althans, dan lijk je ineens ver van huis. Want die afstand kun je niet meer inschatten.

Het andere goede nieuws is natuurlijk dat ik niet door ben in ‘de Turing’. Ik word nerveus van competitieshit. Daarom schrijf ik me ook nooit in voor slams en andere wedstrijdshit. Ik nam deel aan zowel de Turing als de A.L.Snijdersprijs in een periode dat ik werkeloos thuis zat en geen uitweg meer zag om mijn situatie te redden. Stel je voor, dat het hier van af had moeten hangen. Gelukkig heb ik inmiddels ‘gewoon weer werk’ en ben ik gewoon weer een onbenullig schrijvertje dat, vermoedelijk per ongeluk, ooit eens de tweede ronde van Turing haalde. Weten we dat ook weer, en dan nu: schrijven.

Goed, en dan nu het bericht waarmee mijn deelname voor deze ediitie ten einde is.

Beste René van Densen,

Helaas, je gedicht(en) met de titel Jagers (603) is/zijn niet geselecteerd voor de Top 100. Uiteraard ontvang je nog wel een persoonlijke beoordeling van je inzending(en). Die kun je begin februari verwachten.

Hartelijk dank voor je deelname. Hopelijk tot de volgende editie!

Met vriendelijke groet,
Organisatie Turing Gedichtenwedstrijd