Ondeskundigoloog

Ik ben weer eens mijn CV aan het rondsturen. Een oplijsting van plekken waar mensen me aan het werk hebben gehouden en op basis waarvan men zou kunnen verwachten dat ik dingen kan. Niet dat dat zo is. Al sinds mijn vroege schooljaren kan ik niks, weet ik niks en wil ik niks. Maar voor het soort werk waar men mij voor betaalt, hoef je niks te kunnen, en je hebt ook niet veel te willen. Daarom hang ik een naamplaatje onder mijn deurbel: René van Densen, Ondeskundigoloog. Zodat niemand die aan mijn deur belt, de verkeerde verwachtingen kan koesteren. Wat zegt u ? Kan ik niet, geen verstand van.
Lees meer

Verwijsheid

Ziedaar: Tomorrow Island,
woonplaats van Pallas
Links, Yesterday Island,
domein van Paljas

Zwaai die zeisheid
dus niet zo naar mij
Wat kan de wijsheid
dan zonder wij

Als je de ruis uitsluit
valt alles reuze mee
Ik nodig wel het onheil uit
dan zijn we toch met twee.

Hair Farce One

Ze logen, ellebogen,
Mogen hoge zege pogen
Weliswaar weloverwogen
Vlogen woorden zonder waar

Drogen zich te goeder trouw
Schoppen Azen in de mouw
Boden pikzwart aan als blauw
Vuig verhogen zonneklaar

Zelfs de eksters zijn hier vet
Kraaien mee naar minder met
Zien geen graten in die pret
Prutst de rug

niet vlug
terug
te laat
vergaat dan maar

Rotse fier

Mensen gaan niet weg
Ze gaan gewoon naar elders
De rots stort: op hier, stopt
Weet zijn eigen schoenen te vullen

Mensen gaan wel rond
Op pad naar hun kompas
Niet elke koers valt te winnen
Weg jezelf maar om zijn bolster

Mensen staan nooit op
Maar verplaatsen, ze gaan ver
Zijn hart beheerst hard,
En hij staat op punt. Punt. Punt.

Draait er niet om heen.
Staat stil te ver gaan.
Rotst zich kapot.
Mensen ga toch weg.

Bezig met de speelkaartenbundel

Misschien was het al opgevallen dat er wat speelkaart-referenties in de recentere gedichten opduiken. Dat is geen toeval. Ik ben druk bezig (en ik bedoel echt drúk, bergen werk aan het verzetten) met de nieuwe dichtbundel, getiteld ‘Als een Ravijn een Richting is’. Deze bundel draait allemaal om speelkaarten, aangezien ik al enkele decennia lang die regelmatig op mijn pad aantref. Ja, gewoon zo op straat, voor mijn voeten en al. Zo’n vijftien jaar geleden begon ik er impulsief foto’s van te maken, en een vriend (ook schrijver) tipte me dat ze allerlei betekenissen hadden, die ik ging opzoeken. Recent vond ik de laatste ontbrekende kaart en had ik dus elke kaart in een deck ooit een keer gefotografeerd. Het is vijftien jaar opletten, maar dan heb je ook wat.

Nu ben ik een bundel aan het samenstellen met die foto’s, uitleg over de geschiedenis en betekenis van die kaart, en dat alles combineer ik weer tot een gedicht op een nieuw ontworpen speelkaart. Het wordt met stip de bundel waar ik de meeste research voor gedaan heb: ik zit hier met een enorme stapel boeken naast het toetsenbord waar ik al deze kennis uit aan het oogsten ben. Het boek wordt dus, nog meer dan mijn andere bundels, ook iets voor mensen die niets met poëzie hebben. En ja, ik ga ook bekijken of ik misschien de kaarten als losse decks kan laten maken, met gedichten en al er op dus. En er komt wel weer een presentatie wanneer alles af is (ik weet dat ik dat bij de recente twee boeken niet gedaan heb, terwijl die dat ook zeker wel hadden verdiend).

Dus kijk, dan weet u het. Een speelkaartenbundel. Als een Ravijn een Richting is. Het komt er aan, geef me wat maanden de tijd.