Ze logen, ellebogen,
Mogen hoge zege pogen
Weliswaar weloverwogen
Vlogen woorden zonder waar
Drogen zich te goeder trouw
Schoppen Azen in de mouw
Boden pikzwart aan als blauw
Vuig verhogen zonneklaar
Zelfs de eksters zijn hier vet
Kraaien mee naar minder met
Zien geen graten in die pret
Prutst de rug
niet vlug
terug
te laat
vergaat dan maar
Mensen gaan niet weg
Ze gaan gewoon naar elders
De rots stort: op hier, stopt
Weet zijn eigen schoenen te vullen
Mensen gaan wel rond
Op pad naar hun kompas
Niet elke koers valt te winnen
Weg jezelf maar om zijn bolster
Mensen staan nooit op
Maar verplaatsen, ze gaan ver
Zijn hart beheerst hard,
En hij staat op punt. Punt. Punt.
Draait er niet om heen.
Staat stil te ver gaan.
Rotst zich kapot.
Mensen ga toch weg.
Lees meer
Je hebt wel wat
te verstoppen
uit het zicht van
wie toeziet
Wiens toezicht
jou plots doet stoppen
met het zingen van
je lied
Maak jezelf wijs
dat je koestert
wat het daglicht
net niet ziet
En zing dan maar
in het duister
waar de mot wel
meegeniet
Lees meer
Wil je het turen
vanuit mijn toren
niet zo verstoren
met jullie huren
Of zijn mijn muren
niet massief genoeg
voor jouw ongevoeg
en rank verzuren
Knal mijn kanonnen
op dat gemekker
en laat mij lekker
wat horizonnen
Lees meer
Misschien was het al opgevallen dat er wat speelkaart-referenties in de recentere gedichten opduiken. Dat is geen toeval. Ik ben druk bezig (en ik bedoel echt drúk, bergen werk aan het verzetten) met de nieuwe dichtbundel, getiteld ‘Als een Ravijn een Richting is’. Deze bundel draait allemaal om speelkaarten, aangezien ik al enkele decennia lang die regelmatig op mijn pad aantref. Ja, gewoon zo op straat, voor mijn voeten en al. Zo’n vijftien jaar geleden begon ik er impulsief foto’s van te maken, en een vriend (ook schrijver) tipte me dat ze allerlei betekenissen hadden, die ik ging opzoeken. Recent vond ik de laatste ontbrekende kaart en had ik dus elke kaart in een deck ooit een keer gefotografeerd. Het is vijftien jaar opletten, maar dan heb je ook wat.
Nu ben ik een bundel aan het samenstellen met die foto’s, uitleg over de geschiedenis en betekenis van die kaart, en dat alles combineer ik weer tot een gedicht op een nieuw ontworpen speelkaart. Het wordt met stip de bundel waar ik de meeste research voor gedaan heb: ik zit hier met een enorme stapel boeken naast het toetsenbord waar ik al deze kennis uit aan het oogsten ben. Het boek wordt dus, nog meer dan mijn andere bundels, ook iets voor mensen die niets met poëzie hebben. En ja, ik ga ook bekijken of ik misschien de kaarten als losse decks kan laten maken, met gedichten en al er op dus. En er komt wel weer een presentatie wanneer alles af is (ik weet dat ik dat bij de recente twee boeken niet gedaan heb, terwijl die dat ook zeker wel hadden verdiend).
Dus kijk, dan weet u het. Een speelkaartenbundel. Als een Ravijn een Richting is. Het komt er aan, geef me wat maanden de tijd.
Lees meer
Ik wil met iemand krimpen
Big Bang maar andersom
Tot ik amper nog kan schimpen
Een omgeplofte bom
Ik hels jou om je alles
En jij mij om mijn iets
We helzen ons te pletter
Tot bijna, bijna niets
We knallen ons dan mini
Want samen staan we klein
Het is toch kleinoodzakelijk
Nooit al te groot te zijn.
Lees meer
Een zeven,
vol leven
doorzeven
Een doorgestoken kaart !
Drieëntwintig steken
maakten ruimte voor de 8.
Ach Julius,
ook zij belanden nog wel
onderop de stapel rechts
Lees meer
‘kdorst niet te zwemmen
in de oceaan, niet dat ik
denk dat dat niet zou gaan
maar dat idee is zo groot
liever dobberen thuis
waar de stenen me helzen,
en rode neuzen wachten
waar men gulzig glas vergoot
waar ons leven wordt bezongen
door, leeft die nog, ‘kheb geen idee
nog niet op tafel, in ons kielzog
nog één rondje voor de boot
Lees meer
Hartenacht lachtzacht dachtwacht
weggeleg gezegzegzeg
machtekracht verwacht bedacht
beleg de nacht nog niet
Hoogtenoog boogloog hoogtoog
zichterig zich zag te zig
drankbedank stankrank klankbank
bezocht bewogen lied
Vingerving wringzing hingring
bontgegrond stondwond verstond
klaarbedaar vaarwelgebaar
baart de nacht zich rond
Heelal enal getalgeval
bestraft onaf bijaf
een nieuwe hartenacht lachtzacht
sekwensiet zich de kont
Lees meer
Rene van Densen