Moth

I love the electric light at night
I mean, we won ! We beat the night
And what do we do, we slumber
Like fearless kings, while the night,
She waits, quietly, and watches us
We too shall pass
With our damn electric lights
I’ll watch her, don’t you worry
Just sleep now
And thanks
For the electric lights

Kutjes

Ik weet niet wat iedereen zo prachtig vindt aan een kut. Het is een gat met flabbers. Ik heb niks tegen dat gat, noch de flabbers, samen zijn ze erg fijn in gebruik. Maar esthetisch is het niet iets om in te lijsten. Ze zijn niet lelijk, ze zijn er, gewoon. En niet dat ik pikken wel zo prachtig vind, dat is nog een ander verhaal, wellicht voor later. Maar ik voel me zeker genoodzaakt mezelf te verdedigen bij de mening dat kutjes eigenlijk weinig indrukwekkend zijn.
Lees meer

Rommelmarkt

‘s Nachts hadden ze er plots wakker van gelegen. Want stel je voor. Het was niet het ‘markt’ dat een probleem was. Integendeel. Dat was wat het zo’n goed idee leek. Het huis moest toch dringend opgeruimd worden, en als je dan nog wat terug kunt verdienen op de dingen die je anders zou wegsmijten, des te beter. En je doet er ook nog een ander een plezier mee. Dus toen aangekondigd werd dat er een grote rommelmarkt in de straat kwam, hadden ze zich meteen ingeschreven. Maar nu dus wakker. Om het ‘rommel’-gedeelte.

Want straks, vanaf 8:00, zit je daar, voor je huis. Je woning. Met je hele hadden en niet meer houwen uitgestald. Je hebt zo je best gedaan. Op een prachtige gerenoveerde gevel. Een perfect bijpassende deur, in een fris verflaagje. Je loopt er altijd, misschien niet mega modieus, maar toch netjes bij. Haartjes keurig geknipt. De hele buurt weet, hier woont een keurig mens. Maar zometeen ziet de hele straat je shit. Je troep, je schaamte, je rommel. Wat zouden ze wel niet denken ? Het léken zulke keurige mensen…. Nee, dat gaat echt niet. Resoluut staan ze op en trekken de rommel de gang uit, terug de living in.
Lees meer

I see you

Ah, it’s the
girl with the crocodile eyes
You’re dangerous
as you lie waiting, always hungry
ready to grab onto any thing
That comes close

Oh sure, you play it soft
act silky, tender satin
You play the pity card
because woe is you, feed on sympathy
bathe yourself in a lie, a web
Sticky delusions

But I see your claws, that
teethy grin, and those yellow hungry
Crocodile eyes
as I admit, feels good to be your prey
Caress of your ripping ivories
As I drown
I see you

POJNG

Alles wil ik weg. Alles. Ook trampolien. Jij trampolien ?
Waffor trampolien ?
Gewoon, trampolien. Trampolien trampolien.
Groot trampolien ?
Grote trampolien.
Hoe groot, groot ?
Gróóót trampolien.
Jama hoe groot trampolien.
Gróót, gróót trampolien.
Niet té groot trampolien ?
Gewoon, gróót trampolien.
Wel gewoon trampolien ?
Ja, gewoon, groot trampolien.
Hm.
Zo van pojng pojng trampolien.
Jaja ik weet, trampolien, trampolien.
Ja jij willen trampolien of niet, nu zeggen.
Hm.
Ies gratis, he, graties gróót trampolien.
Jij komen brengen ?
Zot, ik wil weg hebben, jij halen, kom, gratis trampolien, wij gaan nu, kom.
Hm.
Alé kom, gratis pojng pojng. Is groot. Is echt trampolien. Jij zien.
Pasta in mijn living ?
In je living, in je voortuin, op je slaapkamer, pojng pojng pojng trampolien, kom.
Pojng pojng ?
Groot pojng pojng.
Hm.

Meander met Marc

Dichter Marc Tiefenthal interviewde me een tijdje terug, en dat interview is nu te lezen op Meander. Dus dat interview kun je eventueel lezen, als je dat iets interesseert. Het kan he, het moet niet. Je kunt ook andere dingen doen. Ik heb gehoord dat padel blijkbaar heel erg leuk is, zeker nu niemand er meer ene fuk aan vindt. Of je kunt trucjes leren met de jo-jo. Hoepelen is ook leuk, zo met zo’n hoepel, en dan hoepelen dus. Hoepel je eigenlijk de hoepel, of hoepel je jezelf ? Of hoe hoepel je ?

Steun mij ! Koop een unieke metaalprint

Mijn komende dichtbundel gaat “Als een ravijn een richting is” heten. De bundel staat bol van de informatie over individuele speelkaarten: historische weetjes, symbolische betekenis, cartomantische voorspelling, enzovoort. Op basis daarvan is er steeds een gedicht voor elke kaart, vormgegeven op een nieuwe speelkaart. En die gaan ook uitkomen als speelbare kaartendecks. Ja, dat vind ik zelf ook supercool.

Maar dat kost wat, en eerlijk gezegd gaat het al een jaar financieel erg moeilijk. De boekjes, daar heb ik reserve voor staan, maar de speelkaarten kosten een fors bedrag (met vier cijfers) aan voorinvestering. Nu ben ik niet van het bedelen voor geld, dus bied ik gewoon iets unieks aan. Er zijn negentien metaalprints gemaakt, van de hofprenten en jokers. Steeds maar één print, handgenummerd en gesigneerd op de achterzijde. Ik bied deze prints voor 150 euro aan, waarmee je bijdraagt aan het laten drukken van de speelkaartendecks. Opgelet: bij het verschijnen van de bundel worden deze prints eerst in een expositie getoond, pas daarna gaan ze naar hun respectievelijke eigenaars.

Dus bekijk die prachtige metaalprints even. Als je interesse hebt, stuur me gerust een berichtje, dan reserveer ik er een voor je. Wees er wel rap bij, er zijn er al een aantal verkocht.

Klik hier voor het overzicht van de (nog) beschikbare metaalplaten.