Some
random moments
I wonder
if I’m anyone’s
regret
and regret
for what, I wonder
regretfully having
wandered into
their lives, their days,
their beds, their minds
or regretfully
wandering on
Likely I was mostly
just someone
who wandered by
I only wonder this
when I’m wandering.
I don’t blame you
or the knife, we were moulded
to be at each other’s throat
yet I don’t even know
what you dream of at night
just that murder is our job
all day, we just don’t see
the blood anymore
and for recess, we drink
Lees meer
Overal op het internet vind je Frequently Asked Questions (FAQs) oftewel veelgestelde vragen. Maar tijdens mijn research over speelkaarten vond ik op internet ook de vragen die mensen zoal stelden en, meer nog dan veelgesteld, kwam ik gewoon echt domme vragen tegen. Ja, die bestaan zogezegd niet, maar ik ga toch de komende tijd SAQs, Stupidly Asked Questions, beantwoorden: de stomste vragen die ik online tegenkwam. Zoals:
Overal op het internet vind je Frequently Asked Questions (FAQs) oftewel veelgestelde vragen. Maar bij de promotie van mijn boek over speelkaarten zocht ik ook op internet welke vragen mensen zoal stelden en, meer nog dan veelgesteld, kwam ik gewoon echt domme vragen tegen. Ja, die bestaan zogezegd niet, maar ik ga toch de komende tijd SAQs, Stupidly Asked Questions, beantwoorden: de stomste vragen die ik online tegenkwam. Vandaag de eerste (en ik verzin hem niet):
“En toen werd het stil,” zegt de presentatrice, al wat beschonken, om aan te kondigen dat de volgende dichter een titel die triggert aan zijn bundel gaf. Daarop krijgt hij de microfoon en klaagt hij dat sonnetten niet modieus meer zijn.
Lees meer
De wc is inderdaad de trap op. Dan links, een deur door, dan de tweede links, nog eens links, rechts een deur door, nog eens rechts. Op de terugweg weet ik wel de weg inmiddels, alsof ik er al jaren gereisd heb.
Lees meer
Ik vraag of hij nog weet waarom ik ooit ben begonnen aan die poëzie. Hij stopt met mijn bundel doorbladeren en zegt dat hij niet eens weet wie ik ben, meneer. Dat puntje moet ik hem dan gunnen, maar het is geen wedstrijd. Ik ken hem immers ook niet.
Lees meer
Een vrouw zegt dat ze zich voorhoudt: het is de ziekte, niet hij. Ze zegt het enkele minuten later nog eens. En nog eens. Ze staat aan een infotafel over dementie. De organisatie zag: beurs voor poëzieliefhebbers, daar mogen wij niet ontbreken. Als ik rondkijk: een betere doelgroep-inschatting dan de mijne was.
Lees meer
Ik zit op een dichtbundelbeurs. Mijn boekjes liggen op mijn tafel. Er zitten prijsstickers op. Dat beperkt de vragen van de bezoekers, en hoeveel ik moet nadenken. Ik heb voorgedacht.
Lees meer
Anton Voloshin publiceerde een recensie van Als Een Ravijn Een Richting Is, en daar ben ik hem super erkentelijk voor. Want het persbericht is uiteindelijk niet opgepikt en ik had veel van deze bundel verwacht, waar ik ook serieus hard aan gewerkt heb. En de speelkaarten natuurlijk al helemaal. Maar het feit is: zelf dingen uitgeven is steeds moeilijker en al zeker als je als dichter niet graag op podia springt. Dus dan is extra aandacht van een bevriend schrijfcollega een superlief megagroot hart onder de riem. Ook al betrapt hij mij wel op mijn schrijftrucjes:
De 54 gedichten komen in grote variaties, maar blinken vaak uit in droge humor, melancholische observatie. Nu eens neemt een klankenspel de bovenhand (denk een on-suffe versie van Guido Gezelle), dan weer doet de dichter wat hij het liefste doet: van allerlei naamwoorden en adjectieven werkwoorden maken.
Rene van Densen