Ja, katten kennen schaamte
En zijn dan soms echt boos
Maar enkel als ze mis springen
Dan likken ze zich verlegen wat
Minder schaamte wanneer dingen
vallen door die stomme kat
In die grote ogen, in dat geraamte
Daar was laatst een schaamte loos
Weer spiegelt
wat licht
op de regen
maar ik sluit het luik
De stralen kaatsen
naar een ander luik
en een ander
en een ander
weg van hier.
Waarom
stak het ei
de weg over ?
Omdat
de kip
er al was
Waarom
stak de kip
de weg over ?
Zij was al
fan van de overzijde
voor die
mainstream werd.
Mijn ver heeft zich flink laten vagen
Ik hul mij in een cocon of tien
Maar ondanks, of juist door die lagen
Laat ik steeds meer van mezelf zien
Ik toon me in gaten en kieren
Ik spreek door het gemiste woord
Maar mij zal geen zoeklamp meer sieren
En ziet u mij toch, ga ik voort.
Het werd iets teveel van het malle
Plots staan Hollanders mee te lallen
Het werd veel te vol
Gedaan met de lol
Hoe dit jaar toch tegen carn’vallen.
Ik was, zonder miserie,
Wellicht met je uitgegaan
Maar zoals die ene serie:
ik begin er niet meer aan
Mijn kersverse streven
Mijn nobele doel:
Geen scheten meer laten
In de tandartsstoel.
Zuur wil ik zeker niet zijn
Maar altijd zonnig is te straf
Soms ligt op de tong net wat pijn
En lach je die niet van je af
Altijd zoet is mij dan weer te suf
Zo baren die smaken mij zorgen
Ik oog het leden wat en
Opteer voor morgen.
Wel weer mensen in mijn huis
Maar ze slapen allen nog dus
Nu is het heerlijk even stil
Kat krult zich naast me en
Er komt regen, ik voel het
Omdat dat water vallen wil
Maar nu nog niet, nu is
Het heerlijk even stil.
Beloof me,
me niets te beloven
Geloof me,
mij niet te geloven
Vertrouw me,
mij niet te vertrouwen
Onthou gewoon
me af en toe vast te houden.
Rene van Densen