Hoewel het agenda-overzicht continu bijgewerkt wordt, valt er natuurlijk regelmatig nieuws te vermelden. Daarom hieronder het laatste nieuws, specifiek over publieke verschijningen en andere samenwerkingen van René van Densen.
Hoe kan ik weigeren ? Woensdag aanstaande sta ik op de prachtige expositie Eco Pussy op te treden, notabene op Internationale Vrouwendag. Vanzelf gaat mijn baard mee. Zelfs die in mijn keel.
Het begint om 20u, dus dat is goed te reizen voor wie er bij wil zijn. Zelfs helemaal in Gent. Allen daarheen !
ECO PUSSY
van 3-3 t/m 12-3
Locatie: Eco-Center, Rodetorenkaai 6, 9000 Gent
Poëzie aanstaande woensdag vanaf 20u
Je zou het bijna vergeten omdat het een half jaartje wat rustig is geweest rondom Collectief Schouderhaar, maar we komen binnenkort weer eens naar je toe ! Jazeker, Schouderhaar is alive and kicking en je hebt weer eens een gelegenheid om ons live te aanschouwen. Dus als je denkt, goh, die dynamische, ongeregelde boel gekke heren en dame die samen Collectief Schouderhaar vormen, en waar René keer op keer over berichtte, die wil ik wel eens een keer zelf aanschouwen, dat kan. Gewoon. Zomaar. En binnenkort, ook nog eens. Wel is dat voorlopig weer ons laatste optreden, want overige podiummomenten zijn nog in volop overleg maar zeker niet definitief. Dus er is één zekere kans, één momentje in de nabije toekomst, dat u Schouderhaar nog eens kunt gaan aanschouwen.
Dan moet u wel naar Liedekerke toe. Jazeker. Liedekerke. Continue reading “Hoera, Schouderhaar is terug !”
Ik ben hard bezig met de nieuwe eindejaarsvideo, maar dat jaar is nog helemaal niet ten einde potdorie ! Deze woensdagavond zit ik in de studio bij de Spannende Manne. Ik zit daar niet alleen: de gastheren zijn er dan ook. Dat hebben ze me expliciet beloofd. Iets té expliciet als u het mij vraagt. Dus als u iemand 2 uur lang ‘hallo, is daar iemand ?’ hoort vragen, dan ben ik er weer ingetrapt. Maar laten we uitgaan van goede intenties. 21u00 – 23u00.
Ook in de studio dan, als alles goed gaat: Daan Taks. Eveneens een fijne dichter. En heel veel prettige muziek en zo. En humor en bier. Chaos, dat is mij beloofd, chaos. We gaan het meemaken. Op de digitaalkabel zit het ergens in Tilburg. En op een FM frequentie (Ether op 107.6. Analoog op 87.5). Oh, u woont niet in Tilburg ? Ik toch ook niet, gekkie ! Je kunt ook live streaming luisteren want de techniek staat voor niks. En aflevering gemist ? Dan staat het waarschijnlijk donderdag hier ongeveer online. Nou; verzin nu nog maar eens een excuus om niet te luisteren.
Op deze Haloween editie van De Wolven van La Mancha gaf het Gentse kunstcollectief aan 22 dichters een opdracht… Kies een tarot-kaart uit de set van Lady Frieda Harris en schrijf daar een gedicht bij. 22 kaarten, 22 dichters! Ook René van Densen werd uitgedaagd en zal die avond zijn exclusief voor deze gelegenheid geschreven gedicht voordragen. Entree is gratis, locatie is de immer sfeervolle Hotsy Totsy in Gent. Tussen 20:00 en 23:00 gebeurt het allemaal. Er is een facebook dinges en alles, dus dan is het waar.
Ik treed vanavond op bij de Sprekende Ezels in Gent. Dat is heel lang geleden. Ik ga solo en in vol kostuum. Maar je zou zeggen, na al die jaren, dat ik nu onderhand wel geleerd heb niet onvoorbereid naar een optreden te gaan. As we speak heb ik nog geen materiaal. Niets. Nada. Nop. Dat belooft weinig goeds.
Het lijkt me dan ook voor zowel u als mij een stuk beter als u allen NIET komt vanavond. Gewoon niet doen. Blijf weg. Het is een maandagavond, godbetert, dan gaat u toch niet in een café zitten. In Gent. Dat is stom. Het is een school- en werkdag morgen he. En een fatsoenlijk mens doet zoiets niet. Gewoon niet komen. Stop. Doe iets anders. Spendeer eens wat tijd met uw familie of vrienden. Speel Monopoly. Echt best een leuk spel. Of Mens Erger Je Niet. Hoe dan ook, kom even massaal NIET opdagen vanavond. Dat lijkt me het beste voor iedereen. Dan drinken ik en de andere dichters wat en praten we over vroeger, toen er nog mensen naar onze optredens kwamen. En komt er niemand achter dat ik eigenlijk geen materiaal had voor vanavond. Dus nog één keer: kom gewoon niet. Dank u.
Hier is het facebook event dinges zodat u weet waar u vanavond niet moet zijn.
EDIT: Wat hier misgegaan is, is me niet helemaal helder. Er was een tijdstip afgestemd, en ik was er (buiten mijn schuld enkele minuten te laat, maar toch niet zo schokkend te laat dat het erg zou zijn, en op het afgesproken tijdstip begon sowieso een heavy metal band aan hun optreden dus het was mij onduidelijk hoe daar poëzie doorheen voorgedragen zou worden. Bobadas was nergens te bekennen. Er was gelukkig bier, dus ik heb me nog wel een tijdje vermaakt, maar er was uiteiindelijk toch geen optreden.
Dus ik ben verhuisd. Naar Gent. En vanalles aan het regelen. Een aantal dingen doe ik op de fiets. Zo stond ik ineens voor Gent Sint-Pieters geparkeerd terwijl ik daar iets regelde, en toen ik buitenliep regende het hard. Ik pruts aan mijn fietsslot. Vlak bij mijn fiets zit een man op het enige droge bankje een pitabroodje te eten. Ik kijk verbaasd, hij kijkt verbaasd, want hij is mijn goede Gentse vriend Bobadas en ik ben ik. Hij was aan het werk en ik had het druk, dus vanzelfsprekend zijn we pinten gaan drinken. Het hoosde toch pijpestelen.
En zo kwam het dat hij me om wist te praten een optreden te geven. Ik ben daar eigenlijk tegen. Liefst treed ik helemaal niet meer op, en als het moet, enkel met Collectief Schouderhaar. Maar Bobadas is Bobadas en Bobadas is een vriend. Dus sta ik deze zaterdagavond in Gent, bij het Geburenfestival, boven café De Kleine Kunst óf vanaf een van de balkons daar tegenover, teksten te scanderen. Het duurt maar kort, mijn optreden, dus als u het mee wil krijgen kunt u het beste uw kont daar het hele weekend parkeren. Maar ik kom vanzelfsprekend wel in vol ornaat, dus in de inmiddels befaamde jas. Zaterdagavond, Gent, er is bier en het is Gent en het is Bobadas en het is ik. Gewoon komen.
Wat kan ik nog aan die titel toevoegen ? Want het staat er eigenlijk al: zondag is het befaamde Collectief Schouderhaar weer eens bijeen, inclusief ondertekende, en dat in de Nederlandse stad Tilburg. Het moet niet gekker worden. Wordt het wel, want het begint allemaal om 16u ’s middags al. Dus vanuit alle windrichtingen valt er op tijd te arriveren, rustig te genieten met een drankje erbij, en bijtijds weer huiswaarts te vertrekken. U heeft nul excuus. Nee, kan me niet schelen. Als u nu niet komt, dan wilt u Schouderhaar gewoon niet zien optreden. Geeft niet hoor, maar wees er dan eerlijk over. Dat het u niets interesseert of Ellen met al haar breekbaarheid op blote voeten haar stoere ziel etaleert. Of Hubert weer boevige spitsvondsten de microfoon inperst. Of Hugo ook dit publiek weer weet te betoveren. Hoe Reinout het geheel met soundscapes, humor en geluid aan elkaar breit. En hoe uw trouwe dichterschrijvermafkees zich zowaar weer in zijn imposante legerjas hijst voor een onvervalste continuering van zijn podiumpersonage. En wat dat laatste betreft: u weet toch hopelijk dat ik eigenlijk geen solo optredens meer doe, hè ? Het is enkel nog Schouderhaar en videos. Dus als u me wilt zien optreden, dan zou ik als ik u was toch zondag maar komen. Naar Tilburg. Want voorlopig is dat het laatste Schouderhaar-optreden in 2016, voor zover op dit moment afgesproken toch.
Dus als ik u er niet zie, ga ik er gewoon van uit dat ik wat u betref het dak op kan met mijn teksten en performances. Dan weten we dat van elkaar. Als u om 16:00 niet in Kim’s Kroeg in Tilburg aanwezig bent, entree gratis, consumpties niet, dan verstaan we elkaar gewoon. Dan weet ik dat ik op u niet hoef te rekenen. Als publiek. Dat ik niks aan u heb. U koopt waarschijnlijk ook al geen boekjes, hè ? Nee zie je wel. Niks heb ik aan u. Ga maar snel weer Candy Crush spelen of zo dan. Kssst.
PS: Zelfs Elco Wareman komt muziek spelen. Als gastmuzikant. U weet wel. Die man die teksten van mij omtovert tot fenomenale liedjes. Nee, wist u niet he, want u komt hier voor het eerst, of niet ? Wel, even een korte rondleiding: dáár is de deur.
Zelfrecensie
Na een uur gezwets van René van Densen aangehoord te hebben in bovenstaand interview op Urgent.fm dringt zich allereerst de vraag op: wat hadden we misschien béter met dat uur kunnen doen ? Hoewel interviewer Anton Voloshin (niet te verwarren met Anton Voloshin) zijn best doet het gesprek steeds opnieuw naar diepere wateren te leiden, glipt Van Densen telkens behendig de houdgreep van diens vragen uit om weer vrolijk te gaan spatteren in het peuterbadje. Een wortelkanaalbehandeling had meer inhoud aan mijn bestaan gegeven dan dit holle staaltje borrelpraat. Er werd ook nergens echt helder wat voor werk Van Densen maakt, behalve dan het lied dat Elco Wareman aan het begin van de aflevering speelt. Afgaande op de tekst in dat – verder overigens prachtige – lied schrijft René vooral dronkenmansgelal. Zo kwam hij tijdens het gesprek ook zeker over.
Een ondankbare dronkenman overigens, als inwoner van het bruisende Tilburg, want hij liet geen kans ongemoeid om zijn woonplaats neer te sabelen en zich slijmerig – en met een halfslachtige imitatie van wat op een Vlaams accent moet lijken – in de Gentse schoot te vlijen. Dat weerhoudt hem er niet van om met Tilburgse schrijvers en muzikanten te koketteren dat het een lieve lust is, en vooral elke persoonlijke, beschouwelijke of inhoudelijke vraag te pareren met lacherige woordgrapjes (op een bepaald moment amuseert het hem dat Bill Cosby en Bukowski ongeveer hetzelfde klinken. Ik verzin dit niet, luistert u zelf maar).
De uitzending was sowieso gelardeerd met sluikreclame. Waar de name dropping van Voloshin nog bedoeld was om thema’s en verwante onderwerpen mee te illustreren, was Van Densen gepreoccupeerd met het pluggen van zijn vriendjes en zo te maskeren dat hij zelf bar weinig te melden heeft buiten drank, vrouwen en woordspelletjes om. Zo ontpopte de eregast (‘ere-Gentenaar’ wordt hij godbetert ergens in het gesprek genoemd, de Here behoede ons) tot een vleesgeworden retweet. De dweepziekte werd enkel aangevuld met een gespreksniveau dat zich het best laat vergelijken met kattenvideo’s of facebookspelletjes. Wellicht is de meningsloosheid en oppervlakkige antikennis van Van Densen typerend voor dit social media tijdperk, wellicht is het gewoon een luie dronken randdebiel, het werd me niet helder uit het beluisteren van dit radiogesprek. Met klem benadrukt luisteradvies: niet luisteren, ga desnoods een wortelkanaalbehandeling halen.
Het is toch ongelofelijk. Hoe moeilijk is mijn naam ? Ik heb echt alle misspellingen al gezien in mijn leven. Dacht ik. Want RTVDordrecht krijgt het voor elkaar om tóch nog een variant te vinden die ik niet kende. Kudos. Enfin. Een impressie voor wie er anderhalve week geleden niet bij was !
Of klik hier om direct mijn fragment te zien. Maar dan mist u wel Leen Rááts. Naderhand even een stukje terugspoelen.
Wie mij een beetje volgt, heeft waarschijnlijk gehoord van het innovatieve Collectief Schouderhaar. Sommigen hebben zelfs een van de twee optredens van ons gelegenheidscollectief bezocht. Voor hen, en voor iedereen wiens interesse gewekt is door eerdere berichten, goed nieuws, want 6 februari aanstaande (een zaterdagavond, en ideaal voor Carnavalsvluchtelingen) staan we weer op de planken. Op dezelfde plek als de vorige keer omdat ook de organisator danig onder de indruk was van de dynamische show. U moet dus gewoon allemaal komen. Bel en/of reserveer wel, want het aantal zitplaatsen is beperkt. Zelf ben ik superenthousiast weer met deze groep én op die plek te mogen optreden: de locatie is schitterend (ik meen dat volledig) en van de optredens van Schouderhaar keer ik altijd terug met verse energie om mezelf te pletter te schrijven. Ik kan u dan ook enkel aanraden om met mij het glas te komen heffen na het optreden en ons gelukkig te prijzen dat we er maar mooi weer bij waren.
PS: ook Schouderhaar heeft nu een website.
