Recensie ‘Onderop De Stapel Rechts’
Rene van Densen Poëziebundels verkopen zelden super, en de mijne zijn geen uitzondering. Des te fijner is het wanneer ik er (inhoudelijke) reacties op krijg. Vaak is dat in privé-bericht, maar heel af en toe schrijft iemand publiekelijk er iets over. Dan kan een pauw jaloers zijn hoe fier ik ben, natuurlijk. Dus mogen jullie allemaal deze recensie gaan lezen over mijn nieuwste bundel, je weet wel, Onderop De Stapel Rechts, zodat je ook enthousiast wordt en er een koopt. En voor wie nog niet overtuigd is: ja ja, binnenkort is hij ook online in te kijken, zoals al mijn andere boeken.
Ik loop daar een tikje op achter omdat ik aan een ander boek bezig ben: Prozacstad deel 2. Jazeker: voor het eerst in zo’n tien jaar weer eens een kortverhalenbundel, de opvolger van deel 1. Het boek wordt vrij dik en staat weer bol van de verhalen over de Opperpater, mijn kat, conceptuele grapjes, perfect gefaalde individuen én collectieven, – ach, u heeft bijna al die verhalen hier de afgelopen tien jaar al gratis kunnen lezen, ma soit, binnenkort zit het in een handig dik boekje. Waarover heel, heel snel meer, want ook dat ligt al bij de drukker.
