Ik vraag het me al een week af. Hoe noem je een ex die voor je gevoel nog geen ex is, het is te pril, te vers, je zit nog in te veel verwarrende pijn ? Er is blijkbaar nog geen schrijver eerder uitgekomen. We hebben alles rondom liefde beschreven, het verkrijgen, het behouden, het verliezen, maar niet het punt net tijdens de hartbreuk.
En toen kwam het ter sprake in een misspraak. Op café. Iemand wou partner zeggen maar verslikte zich. En dat is juist. Een part. Een deel. Een stukje. Van jezelf, van het jullie dat er was. Er is een kleine bit weg. Een part. Een mandarijnschijfje. Een part. Een part, een part, een part. Het geraakt niet meer uit mijn hoofd.
Zij is mijn part.
