HALFVOL
Mijn gemoed is
halfvol
woorden die
enkel in leegte
dwalen
Ik mis je
En het enige
dat ik daarvan weet
Is dat ik dat mag
En zou ik
zelf nog ooit weer
Nee
Dat kan ik nu
niet zien
Ik ben een veelbesproken cliché
en kan niet om je heen praten
dus spreek ik dezelfde woorden
steeds tegen andere oren
in de hoop, eens op een dag
uitgesproken te zijn
Mijn woorden zijn
halfvol
ze wegen
zwaar
op mijn luchtwegen
Je straalde de dagen
lichter en warm
maar nu rest
slechts nog schijn
Ik ben
heel blij voor jou
En het ergste is:
waarschijnlijk
meen ik het nog ook.
