Voor Droef.Gent, het (Cultuur)Podium voor Pessimisme wat ik mede zelf organiseer, schrijf ik steeds een openingsgedicht en maak ik daar een video bij. Droef eist namelijk nogal wat van mijn tijd op en op deze manier kan ik toch mijn poëzie een beetje ermee blijven combineren.
FALENTIJN
Het is
geen dag
Het is
een zijn
Het is
rivierlang
Een west-,
een Rijn
Een omvallen
en een opstaan
Het is
geen einder
die het eind
van al
verbeeldt
Het is
elk sprankje
gedoofd, elk
uitzicht verblind
elke muur
die men er
bouwen wil
Maar
zonder dat,
dat grauwe dorre
onzijn zijn
Zou er nooit
een bloem
uit groeien.
Mooi zo, mooi hoe je 1 & ander herpakt en ineens op grote hoogte geraakt
De video was vóór mijn relatiebreuk gemaakt. De context is hooguit veranderd.