Bezie mijn zonder-metgezel
hij is een echte lafaard
zijn glazen zijn niet zelfgevuld
hij heeft geen grote verhalen
zijn graat beweegt het meest
met alle winden mee.
Bezie mijn zonder-metgezel
hij zit er zomaar bij
hij is een echte lafaard
maar zeker niet gemeen.
Lees meer
De woorden die u nu gaat lezen, zijn ongeveer een jaar oud. Toen heb ik dit opgeschreven. Toen Gent, en de wereld, Vos kwijtraakte. Fokking Vos, dedju. Terwijl ik het schrijf, kan ik het nóg niet geloven. Ik verwacht de hele tijd dat het een bizar slechte grap is. Dat hij als een duveltje ergens tevoorschijn springt en roept dat het allemaal voor te lachen was.
Lees meer
Ik stond er vorig jaar ook, in Turnhout. Toen dacht ik nog, ook gebaseerd op andere Sprekende Ezels edities elders in België, dat het niveau van dit podium wel wisselend genoeg zou zijn en het publiek niet té groot qua omvang, zodat ik ontspannen mijn ding zou kunnen komen doen.
Er zat, wat, honderd man ? En het ene na het andere optreden was gigantisch goed. En dan mocht ik afsluiten. Ik kon mezelf wel schieten en heb me uiteindelijk een reusachtige hoeveelheid moed in moeten drinken. Het is helder: in Turnhout is het te doen voor de poëzieliefhebbers.
Omdat ik vrij hardleers ben, sta ik er komende zaterdag weer. Maar met de vernieuwde act, uiteraard. En ik krijg tevens de eer mijn zwaargetalenteerde vriend Bobadas er in de spotlight te mogen zetten. Het is alweer even dat we samen opgetreden hebben, dus ik zie er enorm naar uit. Ik kan u enkel aanraden ook te komen.
De informatie staat in het affiche hierboven. Het staat ook op facebook. En onderaan deze pagina. En op www.desprekendezeezels.be. (Al is het daar nog niet echt actueel, allé Stijn, chop chop.)
Ze komen steeds weer terug, die dagen dat ik wou dat ik nooit een boek had geschreven. Laat staan elf. Momenteel heb ik er elf geschreven. Dat is niet waar. Ik heb er elf uitgebracht, twaalf hele geschreven, één boek is voor tweederde af, één boek voor vijfenzeventig procent, twee boeken voor vijftig procent en één boek voor zes procent. Ik heb net iets minder dan veertieneneenhalf boek geschreven.
Lees meer
Er zwellen tranen in mijn ooghoeken op. Van die goeie, stevige biggelaars. Tranen moeten stevig zijn, net als regen. Gelukkig kunnen ooghoeken niet miezeren.
De mensen zien het. Ze zeggen: “Erg he, van Parijs ?” Ik beaam het allemaal maar. Het is heel erg. Mensen die zichzelf en anderen doodmaken om overtuigingen, om ideeën, dat is heel erg. Dat is altijd heel erg. Dat er naast deuren nu schoenen staan die nooit meer gevuld zullen worden, is heel erg. Er worden honden niet uitgelaten, geliefden niet gekust en toekomstplannen niet gesmeed omdat een handvol wanhopige gekken lood op een denkbeeldige vijand wilde afvuren.
Lees meer
“Is dat blik houdbaar tot 2099, knikker,” vraagt de Opperpater. Hij kijkt met een vieze blik naar het bierblik. Over zijn lijk, bedoelt hij, dat de Opperpater, godverdomme dé Opperpater, ooit een alcoholvrij bier gaat drinken. De Opperpater drinkt écht bier, knikker, en dat weet je toch verdomme onderhand wel ?
Rene van Densen 
