Mijn vriend kan fantastisch goed kijken als een bang dier. Dat is geen verschrikkelijk unieke vaardigheid. Vooral dieren zijn er natuurtalenten in. Mijn vriend met de bange dierenblik woelt de vingers door zijn haar. Hij zegt dat alle verkiezingen verkeerd zijn.

Ik knik maar wat en drink mijn biertje. Hij zegt dat hij verkiest om nooit meer te stemmen omdat het niks verandert. Stil probeer ik de illusie te koesteren dat mensen met een mening het altijd beter weten dan mensen zonder. Sowieso zit er nog veel bier in mijn glas.

Mijn vriend prutst een slordig sjekkie in elkaar en likt beverig het randje. Kruimels op de bar. Ik leun iets zwaarder op mijn ellebogen om mijn rug meer rust te geven. Mijn vriend meent dat alle maatschappelijke vormen verrot zijn. Tegenwoordig, voegt hij er aan toe. Ik knik, maar eigenlijk meer om te erkennen dat ik hem gehoord heb. Online zou ik op een duimpje hebben geklikt.

Met zijn felle bangedierenblik spiedt mijn vriend rond. Dan springt hij op en rukt de kleren van zijn lijf. Dat gaat niet vanzelf en dus staat hij wild te stuntelen met zijn trui die niet uit wil en zijn voet die in zijn broekspijp klem zit. In zijn ondergoed springt hij op de bar en stoot agressieve kreten uit. Ik kijk toe en drink mijn bier. Het is nog steeds koud en ik heb ervoor betaald.

Ik neem me voor pas buiten een sigaretje te gaan roken wanneer hij met poep gaat smijten. Hopelijk is mijn glas voor die tijd leeg.