Ik had nog zoveel
mooie dromen, maat
Maar mocht niet meer
van mijzelf
Elke sluimertoer
nog hele verhalen
Met beelden, karakters
plottwists en bogen
Maar mijn zelf
aangestelde messenger
Fietste telkens opnieuw
rinkelend tussendoor
Ontwaakt maar niet
opgewekt zwaaiden
Benen onder deken uit
Voeten zwaar aan de sjok
In slechts één wereld
maar vanacht
Mag ik weer.
