We zijn dan maar weer herbegonnen
Ik ga toch naar turntoestel neigen
Daar helpt zelfs geen Tinder meer tegen
zij had met compost nog compassie
Just one more like, and I will
Dit had ook per e-mail gekunnen
Dat zag ze tenminste op Tiktok
De dokter heeft ook niks gevonden
De week is weer bijna voorbij
Ik kan er zo echt niet meer tegen
Maar kun je niet simpelweg zwijgen
Ik heb toch een knuffel gewonnen.
Een Caroline van der Plas
Was geen boerin die ze nooit was
Ze verkoopt graag haar ziel
Voor een loze boerenkiel
En wie weet wie ze daarvoor nog was.
Ik weeg donker
Maar in het duister zweef ik
En, bij regen: slaap.
Dat zijn dan ten minste ambities
Ik heb dan toch liever die gele
Je kunt enkel nog debiel lachen
Dan zie je jezelf weer weerspiegeld
But very few others were nice
Dat heb je dan weer met die rode
Ja tel maar de maanden tot weerzien
Hou daar nu vandaag nog mee op
Dan ben je toch echt wel een loser
Je kunt vast nóg wel een keer lachen
Maar kon me dat ook weer niks schelen
Het zijn allemaal maar notities.
Weer zwaarbepakt op het perron
Mijn hoofd al veel te vol
Het is nu al volgestouwd met
Enkel andermans brol
Zo topzwaar aldus start mijn dag
‘t Is elke dag weer wat
Oh, als ik voorgoed liggen mag
Naast mijn stil snurkende kat.
Ja, katten kennen schaamte
En zijn dan soms echt boos
Maar enkel als ze mis springen
Dan likken ze zich verlegen wat
Minder schaamte wanneer dingen
vallen door die stomme kat
In die grote ogen, in dat geraamte
Daar was laatst een schaamte loos
Waarom
stak het ei
de weg over ?
Omdat
de kip
er al was
Waarom
stak de kip
de weg over ?
Zij was al
fan van de overzijde
voor die
mainstream werd.
Het werd iets teveel van het malle
Plots staan Hollanders mee te lallen
Het werd veel te vol
Gedaan met de lol
Hoe dit jaar toch tegen carn’vallen.
Ik was, zonder miserie,
Wellicht met je uitgegaan
Maar zoals die ene serie:
ik begin er niet meer aan
Mijn kersverse streven
Mijn nobele doel:
Geen scheten meer laten
In de tandartsstoel.
Rene van Densen