Banale komedie
De wachttijd streelt weer humorloos
Expressieloze muilen
De wereld is zo grappig als
Je er eigenlijk om moet huilen
De wachttijd streelt weer humorloos
Expressieloze muilen
De wereld is zo grappig als
Je er eigenlijk om moet huilen
Gisteravond was ik nog
vandaag zoveel van plan
Maar dan blijkt het zondag en
dat komt er dan niet van
Een half woord ? Mijn beste man
Luister eens nuchter in de kroeg
De gemiddelde mens heeft aan een
dubbele tong nog niet genoeg
Een jezelf-vinden-reisje
Tegen een zeer zacht prijsje
Je bent dan maar gegaan
Maar vond er niet veel aan
Vandaag maar een loos flardje
Meer zit er echt niet in
Ik heb niets tegen woorden
Maar wel wat tegen zin
Mijn bel
mist je, man
Nu is het stil
aan mijn voordeur
geen-gehoordeur
Mijn kat
mist je, man
Ze maakt zich nu
solo zorgen
waakt tot de morgen
Mijn bier
mist je, man
Wie zuipt als jij
en zo’n smerige fles
Tweejaarlijkse les
Ik
mis je, man.
Het aantal woorden dat is gelogen
Of we nog een koekje mogen
Hoeveel stof vandaag gezogen
Vooruit, doe een goede gok
Hoe hoog staat de motivatie
’t Aandeel pure inspiratie
Hoeveel spanning en sensatie
Wat doe je tegen writer’s block
Hoe beoordeel je de dienstverlening
Toe, geef hier je eerlijke mening
Wat leer je bij van al die training
Ga je vaak op tijd op stok
Hoeveel kans dat we het halen
Hoe lang kunnen we nog dralen
Hoeveel punten al bij palen
Hoeveel tijd nog op de klok
Het is
half iets
En ik ben weer dronken
Weer twee flessen
voor mij geflest
Is dit het leven ?
En dan ineens
Vier andere zuipers
En ja
Dit is het leven
Of toch voor mij
Wat jij doet, ook mooi.
De tijd smelt
klompen minuten, uren
klodders dag kleven
onherkenbaar
De huls stolt dof
maar anderen zien nog
glans, zon, zin, leven
onzichtbaar
Men gilt en lacht
vliegt door de lucht en
rollt op de achtbaan
genaakbaar
Het ratelt voort
maar ik zet geen voet
want de vloer is tijd
onmerkbaar
Ik ga niets
Ik doe nergens
Ik schuil
Wereld me later maar weer
Bericht na de piep