Ooit brachten de dwazen van KutBinnenlanders.nl een boekje uit bomvol QR codes die naar Youtube-video’s leidden van de Opperpater, die je dan op je smartphone een mop vertelde. Dat was in 2011 en al die codes functioneren nog steeds perfect. Dus weet je wat ik dacht toen ik in januari 2025 met mijn nieuwste boek startte ? Ik wil ook iets met QR codes doen. Ja, lap.
Lees meer
Foto: Bob Minne
Op 16 augustus, dus over een paar weken al, presenteer ik in Gent, op een live spektakelavond, mijn vijfde en nieuwste dichtbundel. Maar in feite is dat mijn oudste dichtbundelproject, en tegelijkertijd het meest moderne.
Het boek, want dat is één van de twee verschijningsvormen, heet Als Een Ravijn Een Richting Is. Zoals u van mij mag verwachten onderhand is het geschreven vanuit de rauwe kant van onze maatschappij, waar we zuipen, vechten, maar ook melancholisch een weemoedig staren naar wat de wereld beweegt. En we mogen er zelfs af en toe eens mee lachen of huilen. Tot zover lijkt het ‘gewoon’ weer een dichtbundel van mijn hand.
Maar wie mijn werk een beetje kent, vermoedt het al: René moet weer eens speciaal doen. Want het is niet alleen een boek, maar ook een deck speelkaarten. Met gedichten er dus op. En in het boek staan niet alleen gedichten, maar volledige pagina’s met achtergrondinformatie. De gedichten in deze bundel zijn niet alleen op papier afgedrukt, maar op speelkaarten, die zijn geïllustreerd door kunstmatige intelligentie (AI). En het is gebaseerd op foto’s die ik al vijftien jaar maak. Gewoon, op straat – over drie verschillende continenten.
Lees meer
Mijn komende dichtbundel gaat “Als een ravijn een richting is” heten. De bundel staat bol van de informatie over individuele speelkaarten: historische weetjes, symbolische betekenis, cartomantische voorspelling, enzovoort. Op basis daarvan is er steeds een gedicht voor elke kaart, vormgegeven op een nieuwe speelkaart. En die gaan ook uitkomen als speelbare kaartendecks. Ja, dat vind ik zelf ook supercool.
Maar dat kost wat, en eerlijk gezegd gaat het al een jaar financieel erg moeilijk. De boekjes, daar heb ik reserve voor staan, maar de speelkaarten kosten een fors bedrag (met vier cijfers) aan voorinvestering. Nu ben ik niet van het bedelen voor geld, dus bied ik gewoon iets unieks aan. Er zijn negentien metaalprints gemaakt, van de hofprenten en jokers. Steeds maar één print, handgenummerd en gesigneerd op de achterzijde. Ik bied deze prints voor 150 euro aan, waarmee je bijdraagt aan het laten drukken van de speelkaartendecks. Opgelet: bij het verschijnen van de bundel worden deze prints eerst in een expositie getoond, pas daarna gaan ze naar hun respectievelijke eigenaars.
Dus bekijk die prachtige metaalprints even. Als je interesse hebt, stuur me gerust een berichtje, dan reserveer ik er een voor je. Wees er wel rap bij, er zijn er al een aantal verkocht.
Klik hier voor het overzicht van de (nog) beschikbare metaalplaten.
Misschien was het al opgevallen dat er wat speelkaart-referenties in de recentere gedichten opduiken. Dat is geen toeval. Ik ben druk bezig (en ik bedoel echt drúk, bergen werk aan het verzetten) met de nieuwe dichtbundel, getiteld ‘Als een Ravijn een Richting is’. Deze bundel draait allemaal om speelkaarten, aangezien ik al enkele decennia lang die regelmatig op mijn pad aantref. Ja, gewoon zo op straat, voor mijn voeten en al. Zo’n vijftien jaar geleden begon ik er impulsief foto’s van te maken, en een vriend (ook schrijver) tipte me dat ze allerlei betekenissen hadden, die ik ging opzoeken. Recent vond ik de laatste ontbrekende kaart en had ik dus elke kaart in een deck ooit een keer gefotografeerd. Het is vijftien jaar opletten, maar dan heb je ook wat.
Nu ben ik een bundel aan het samenstellen met die foto’s, uitleg over de geschiedenis en betekenis van die kaart, en dat alles combineer ik weer tot een gedicht op een nieuw ontworpen speelkaart. Het wordt met stip de bundel waar ik de meeste research voor gedaan heb: ik zit hier met een enorme stapel boeken naast het toetsenbord waar ik al deze kennis uit aan het oogsten ben. Het boek wordt dus, nog meer dan mijn andere bundels, ook iets voor mensen die niets met poëzie hebben. En ja, ik ga ook bekijken of ik misschien de kaarten als losse decks kan laten maken, met gedichten en al er op dus. En er komt wel weer een presentatie wanneer alles af is (ik weet dat ik dat bij de recente twee boeken niet gedaan heb, terwijl die dat ook zeker wel hadden verdiend).
Dus kijk, dan weet u het. Een speelkaartenbundel. Als een Ravijn een Richting is. Het komt er aan, geef me wat maanden de tijd.
Precies één persoon vroeg me waarom mijn boeken niet op Goodreads staan. Correctie, waarom mijn andere boeken niet op Goodreads staan. Ik vraag hoezo andere. Wel, wat blijkt: Cultuurkiller stond dus op Goodreads. Daar had ik verder niks mee te maken. Ik had zelf niet eens een account op Goodreads. Maar als precies één persoon me die vraag stelt, ga ik daar gerust superlang mee aan de slag om al mijn werken op Goodreads te zetten alsof ik toch verder niks anders te doen heb. Zodat mensen die op Goodreads zitten nu op Goodreads kunnen melden dat ze mijn boek of boeken hebben gelezen en daar op Goodreads allemaal punten en reviews en zo aan kunnen geven op Goodreads Goodreads Goodreads. Hoe vaak moet ik hier Goodreads zetten om relevant te zijn ? Enfin, hier vind je dus de hele reutemeteut op Goodreads. Ga ik nu weer wat anders doen hoor.
Oh ja. Sorry. Dat was ik vergeten te vertellen. Ik bracht dit jaar niet enkel een nieuwe dichtbundel uit, maar maakte ook eindelijk na ruim tien jaar eens werk van dat vervolg op Prozacstad. En omdat ik een lui mens ben, heet dat dus ook Prozacstad. Veel van de verhalen bevatten weer dezelfde karakters uit dat rare misschien niet super fictieve stadje, maar er zijn nu wel veel meer verhalen. Twee keer zoveel zelfs. En het boek is daardoor zelfs nog véél dikker want ook de vormgeving ademt ietsje meer. Dat maakt het mijn, op mijn debuut na, dikste boek. En dat belooft wat voor het uiteindelijke derde deel, wordt dat dan drie keer zo dik als deel één ? Of twee keer zo dik als het tweede deel ? We gaan het zien, we gaan het zien. Over twintig jaar of zo zeker ? Voor nu heeft u de kans om een exemplaar van Prozacstad 2: Het Houdt Niet Op, te bemachtigen. Er zijn er maar honderd. Of liever…….. er wáren er honderd, want het boek is al verschenen en er zijn al exemplaren verkocht en zo. Zonder dat u, trouwe lezer van mijn website, dat wist. Het is een schande, ik weet het. Eigenlijk kunt u beter helemaal niets meer van mij kopen, om dit soort wangedrag naar de fans toe niet aan te sporen. Maar als u het toch niet koopt, waarom vertel ik het u hier dan. Dan kan ik het net zo goed gewoon verkopen zonder te vermelden op mijn website. En dan moet u dat vooral niet kopen want dat gedrag mag niet aangemoedigd worden. Maar dan moet ik het hier ook niet plaatsen. Oei, cirkeltjes, ik word duizelig.
In 2014 bracht ik zo goed als tegelijkertijd een dichtbundel en een zkv-bundel uit, en tien jaar later dacht ik blijkbaar: ach, dat kan best nog een keer. Dus werd het tijd om ein-de-lijk eens een vervolg op Prozacstad uit te brengen: Prozacstad Harder. Nee, natuurlijk niet, het boek heet: Prozacstad: Het houdt niet op. Een dubbeldikke terugkeer naar het grauwe heus-niet-ergens-op-gebaseerde stadje waar kleurrijke bewoners als de Opperpater, de Striptekenaar, de Terrasbioloog en vele anderen de pagina’s bevolken. En na tien jaar mag het dus ook echt dubbeldik zijn: twee keer zoveel verhalen, en in totaal 160 pagina’s, jawadde. Het is niet mijn allerdikste boek, maar vergeleken met het eerste deel is het een monsterbundel. Het belooft wat voor het derde en laatste deel, dat waarschijnlijk wel een keer over honderd jaar uitkomt zeker ?
Poëziebundels verkopen zelden super, en de mijne zijn geen uitzondering. Des te fijner is het wanneer ik er (inhoudelijke) reacties op krijg. Vaak is dat in privé-bericht, maar heel af en toe schrijft iemand publiekelijk er iets over. Dan kan een pauw jaloers zijn hoe fier ik ben, natuurlijk. Dus mogen jullie allemaal deze recensie gaan lezen over mijn nieuwste bundel, je weet wel, Onderop De Stapel Rechts, zodat je ook enthousiast wordt en er een koopt. En voor wie nog niet overtuigd is: ja ja, binnenkort is hij ook online in te kijken, zoals al mijn andere boeken.
Ik loop daar een tikje op achter omdat ik aan een ander boek bezig ben: Prozacstad deel 2. Jazeker: voor het eerst in zo’n tien jaar weer eens een kortverhalenbundel, de opvolger van deel 1. Het boek wordt vrij dik en staat weer bol van de verhalen over de Opperpater, mijn kat, conceptuele grapjes, perfect gefaalde individuen én collectieven, – ach, u heeft bijna al die verhalen hier de afgelopen tien jaar al gratis kunnen lezen, ma soit, binnenkort zit het in een handig dik boekje. Waarover heel, heel snel meer, want ook dat ligt al bij de drukker.
Kijk, als u denkt: ik check af en toe die website van René, dan blijf ik op de hoogte van al het allerlaatste nieuws, dan bent u een beetje een dommerd. Geeft niet, ik snap de logica. Alle informatie over René op één website, dan natuurlijk ook de meest actuele. Maar dan rekent u buiten de moeite die het kost om een website up to date te houden. Is een boel werk hoor. En ik ben lui. Enfin. Hier hoort u het het laatste: ik heb een nieuwe dichtbundel uitgebracht. Na bijna zeven jaar geen boekje gepubliceerd te hebben, nu toch eindelijk weer eens een. En ik pruts ondertussen achter de schermen aan meer boekjes, maar daarvan is niks beloofd. Misschien dat de volgende geen zeven jaar op zich laat wachten. Misschien. En wie weet hoort u het dán wel hier als eerste.
Enfin, tis te koop bij Boekjeswebshop en zo. Of trek me aan de mouw als je me ergens ziet. Die zeven lezers per dag hier kennen me vermoedelijk allemaal persoonlijk. Zeg eens hoi in de comments !
We zijn nu zo ver in de Feestdagenmaand dat het geen barst meer uitmaakt, maar weet u nog dat u niks kon kopen? Dat moet een láng half jaar voor u zijn geweest. Al dat geld waarvan u nu geen idéé meer had wat ermee te doen. Natuurlijk wou u dolgraag al mijn boekjes, petjes en sleutelhangers kopen. Snap ik. Maar ging niet hè. Shop deed het niet. En ik treed ook zelden meer ergens op, dus merch bij een optreden kopen kon ook al niet. Sparen was natuurlijk nog een optie. Maar tegen deze rente…
Dus heb ik goed nieuws inmiddels. U kunt gewoon weer mijn shit hopen. Via Boekjeswebshop.nl is heel mijn oeuvre beschikbaar. Dat is niet heel raar want ik heb die site maar opgericht. Ik ken namelijk nog wel meer mensen die boekjes en andere leuke dingen uitbrengen en die het lastig hebben om dat verkocht te krijgen. Dus dacht ik, ik zet een site op en geef iedereen die wil (en niet reeds een serieuze grote uitgever met eigen site, verkoop via Bol.com enzovoort is, maar gewoon een hobby-boekjesmaker met mini-oplagen die wat meer aandacht voor die paar boekjes in de onderste keukenlade wil zodat daar binnenkort gewoon weer brood en pasta in kan) de kans om er ook zijn of haar boekjes te verkopen.
Boekjeswebshop.nl maakt dus een babyvuistje naar de grote spelers door enkel werk van de kleinere jongens en meisjes te verkopen. En ik ga dat grátis doen, net als alles wat ik doe want ik ben gek. U kunt mij steunen door (ein-de-lijk, wat moet dát heerlijk voelen voor u!) mijn boekjes te kopen, al bestaat het risico dat ik dan alleen maar nog méér gekke boekjes ga verzinnen. En check regelmatig terug, want er zal hopelijk ook snel meer werk van anderen op verschijnen. Al uw unieke, alternatieve, kleine gekke uitgaven op één bescheiden internetplekje.
Rene van Densen