Mensen gaan niet weg
Ze gaan gewoon naar elders
De rots stort: op hier, stopt
Weet zijn eigen schoenen te vullen

Mensen gaan wel rond
Op pad naar hun kompas
Niet elke koers valt te winnen
Weg jezelf maar om zijn bolster

Mensen staan nooit op
Maar verplaatsen, ze gaan ver
Zijn hart beheerst hard,
En hij staat op punt. Punt. Punt.

Draait er niet om heen.
Staat stil te ver gaan.
Rotst zich kapot.
Mensen ga toch weg.

Share Button

Door Rene van Densen

Schrijver, dichter en mafkees René van Densen publiceert niet alleen op internet. Er zijn ook boekjes van hem te koop in zeer gelimiteerde oplagen (en hij doet niet aan tweede drukken).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *