november 2017

Twee Droefs geleden

Ik trad op bij de allereerste editie van Droef, Droef 1.0 getiteld, en niet volledig toevallig tevens de presentatiegelegenheid van mijn recentste dichtbundel. Toen was Droef nog een uitprobeer-ideetje. Inmiddels heeft het al drie edities achter de rug en een vierde over een klein weekje voor de boeg. En in 2018 volgen er nog minstens acht, al bevestigd. Ik zal niet elke keer kunnen optreden, sterker bij de meeste edities kan ik om privéredenen niet eens aanwezig zijn. Maar bij de tweede editie, Droef 2.86 (Maximum Overdroef) was ik er wel. En net als bij de eerste keer deed ik ook het openingsgebed. Iemand was op verzoek van de organisatie aan het filmen en dat deed hij verdomd professioneel. Voor wie geïnteresseerd is, hieronder de videobeelden. En op de vierde Droef ben ik ook weer van de partij. Het is een besloten privéfeest dus probeer uzelve binnen te smokkelen. (Hint: zoek eens naar de website om uit te vogelen hoe wat wanneer en waar).

Contactloos


Het start
met contactloos betalen
(een zwaai in de lucht)

Voor een
mechanische handeling
(met elektronische zucht)

Geregistreerd
kilometers verderop
(weggevlucht)

En beschreven
voor een blauwe duim
(een ware klucht)

Want alleen echt,
authentiek, is ziek
(realiteitsonbekwaam)

We bezien alles
vanuit een bestaanscouveuse
(door een raam)

Achter tralies
die we mee hielpen bouwen
(ooit wolfraam)

Brandt nog vuur
maar contactloos aan het doven
(eenzaam.)

Gelezen en akkoord bevonden


Het boek is een welkome afwisseling van alle formulieren die ik heb moeten ondertekenen de afgelopen dagen. Ik zit al snel diep erin verzonken terwijl ik wacht. De nummers op het bord zijn nog niet in de buurt van het nummer op mijn papiertje dus ik kan, schat ik, toch wel een aantal korte verhalen lezen. Maar dan gaat het ineens hard. Halverwege een kortverhaal word mijn nummer al geroepen. Grommig steek ik het boek in de tas en neem plaats aan de balie.
Lees meer

Meneer


Ja meneer, geef uw brief maar hè, en uw identiteitskaartje. Ja hoor dankuwel. Het is in orde, meneer, u mag plaatsnemen in de wachtkamer. De dokter zal u roepen, meneer. Ja hoor meneer, neemt u maar gerust plaats.

Ja meneer, zegt u het maar ? En bij welke arts heeft u van de namiddag een afspraak ? Oei, u weet het niet meer. Maar het is goed, meneer, u krijgt straks een brief mee en dan de code, zodat de arts gewoon uw resultaten kan opzoeken. Ja, meneer, u neemt dan gewoon die brief mee naar de afspraak en dan is het in orde. Ja, meneer, zet u maar, we zullen u zo wel roepen meneer.

Meneer Van Densen ? Komt u maar mee meneer.
Lees meer

Franky Bordo Show gaat niet door

Er zijn van die dagen dat ik heel erg vind dat er dingen beter moeten. Dat zijn vaak dagen dat mijn kop er vol van zit. Dit moet beter en dat moet beter. Zelfs beter moet beter. Maar dan merk ik vaak toch weer dat er een gat in mijn onderbroek zit. Vandaag is zo’n dag. Ik had beter werk kunnen maken van de aankondiging dat ik komend weekend optreed in Gent tijdens de Franky Bordo Show. Maar dat deed ik niet, en toevallig komt het daardoor nu raar over dat ik aankondig dat het niet doorgaat. U weet wel, dat ene ding dat ik eigenlijk niet had aangekondigd. Nu ja, het stond in de agenda onderaan mijn site en ik had er iets over gezegd op Facebook. Maar u mag dat dus weer vergeten. Het gaat niet door. Ik had nochtans een verbluffende tweedelige set voorbereid. En de overige performers zouden ook enorm goed zijn geweest. Ach, ik bewaar de sets voor een later moment. Hij gaat op de stapel voorbereide optredens die afgelast zijn. Ooit word ik blasé genoeg dat ik gewoon sets van die stapel ga pakken als ik moet optreden en die dan afraffel. Afraffel. Grappig woord. Beetje zoals dat gat in mijn onderbroek aan het raffelen is.