Natuurlijk heb ik ook een thuisbibliotheek. Maar thuis lezen is toch anders. Het is leuker in de bibliotheek zelf. En ik heb een favoriete bibliotheek.
Er komen veel markante figuren in mijn bibliotheek. Stil observeer ik ze. In de gezamenlijke ruimte maken ze ook vaak een babbeltje met me. Er is een gepensioneerde man die niet naar huis wil, naar zijn vriendin. Hij maakt een zagende beweging op zijn arm. Ze zeurt dus veel. Hij moet wel gaan, hij zou er al twee uur geleden zijn. Nog helemaal te voet naar twee wijken verderop. Hij heeft helemaal geen goesting om dat hele stuk te voet te doen, zegt hij. Ik stel voor dat hij op zijn handen loopt. Hij lacht met de laatste tanden die hij nog van zichzelf heeft. Binnenkort zal het vol stralend wit namaak staan.
Een andere reguliere bezoeker van de bibliotheek zucht en zegt dat zijn werk vervelend was, en de mensen hier vervelend zijn, dat ze niks weten. Ik ben nog tof, vult hij met een halve knipoog aan. Maar de rest zijn losers. Hij weet zelf niet wat hij hier elke dag weer doet, in deze bibliotheek. Altijd dezelfde boeken, altijd dezelfde lezers. In een wit plastic tasje heeft hij wat boeken van de boekenwinkel om de hoek. Hij gaat zo naar huis, thuis lezen. Met een zucht slaat hij zijn boek dicht en groet me.
Er hangt een bedrukte stemming. De bezoekers van de bibliotheek weten dat de broer van de bibliothecaris gestorven is. Hij is heel verdrietig. Een voor een groeten de lezers hem en zeggen gecondoleerd. De bibliothecaris is een schat van een vent. Niemand gunt hem dit verdriet, nog niet in de verste verte.
Een oude man begint zijn volledige levensgeschiedenis op te dreunen. Hij is een levend boek. Hij heeft alle continenten bevaren en alles in logistiek en bijna elke andere denkbare job meegemaakt. En nu rest hem vooral een oud lichaam, witte haren in zijn snor, en een olifantengeheugen dat boekdelen spreekt. En spreken zal hij. Zeker nu er iemand dood is, laat hij zich nog meer lezen.
Niemand hier is enkel een kaft. Zelfs het meest open boek moet ook gelezen worden.
Ik besluit thuis te schrijven dat ik naar een bibliotheek ben gegaan. Want mijn nieuwe lief houdt niet zo van het woord stamcafé.
